Krajobrazy przyszłości – przestrzeń i  (post)apokalipsa w  powieści Philipa K. Dicka Prawda półostateczna

Zuzanna Gawrońska

Streszczenie w języku polskim


Niniejszy artykuł stanowi studium prezentowanej w  powieści Philipa K. Dicka Prawda półostateczna wizji dystopijnego świata po trzeciej wojnie światowej. Autorka poddała analizie złożoną konstrukcję przestrzeni, ze szczególnym uwzględnieniem jej funkcji oraz struktury podzielonej horyzontalnie i wertykalnie, wraz z  dającymi się wyodrębnić fizycznymi i mentalnymi między-światami. Dodatkowo omówione zostało zastosowanie motywu postapokalipsy na różnych płaszczyznach powieści, m.in. w  konstrukcji postaci i  akcji. Artykuł opiera się również na założeniu, że kategoria przestrzeni może być badana przy pomocy metodologii zaproponowanej przez Jamesa Phelana, stosowanej wcześniej w  analizie postaci literackich. Dlatego wiodącym narzędziem metodologicznym stosowanym w artykule jest retoryczna teoria narracji.

Pełny tekst:

PDF (English)

Bibliografia


Brak bibliografii




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/ah.2013.4.49
Data złożenia artykułu: 2015-07-06 12:37:53


Statystyki


Widoczność abstraktów - 797
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF (English) - 323

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2015 Zuzanna Gawrońska

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.