Olsztyn jako mała ojczyzna w grach planszowych dla dzieci – na przykładzie historycznej gry niemieckiej oraz polskich gier współczesnych

Résumé

Celem artykułu jest analiza treści regionalnych gier planszowych dla dzieci z perspektywy kształtowania przywiązania do małej ojczyzny. Przedmiotem rozważań uczyniono dwie współczesne gry polskie: Olsztyn mnie kręci oraz Przytul Olsztyn, a także przedwojenną grę niemiecką Spacer po Olsztynie. Problemem, który ukierunkował analizy, było pytanie, jaki wizerunek Olsztyna jako miasta wyłania się z treści omawianych gier, natomiast kontekstem teoretycznym uczyniono dzieje Warmii i zmieniające się wraz z nimi założenia edukacji nazywanej współcześnie regionalną. W interpretacji znaczenia badanych planszówek dla kształtowania więzi z małą ojczyzną uznano za najbardziej istotny wybór obiektów wiązanych z Olsztynem i sposób ich prezentacji. Jak wykazała analiza, w grze przedwojennej podkreśla się niemieckość i monokulturowość miasta oraz jego intensywny rozwój. Z kolei z gier polskich wyłania się wizerunek Olsztyna jako stolicy Warmii z wielokulturowym dziedzictwem. W treści gier akcentuje się jego urodę jako miasta-ogrodu oraz potencjał turystyczny.