Wyślij tekst przez e-mail Od adaptacji do spektaklu na motywach dzieła – z doświadczeń glottodydaktycznych
Streszczenie w języku polskim
Warsztaty teatralne to nie tylko kreatywny i skuteczny sposób nauczania języka obcego, lecz także bogate doświadczenie kulturowe. W artykule opisano doświadczenia inscenizacji zdobyte podczas letnich kursów języka polskiego, literatury i kultury polskiej w Cieszynie (Uniwersytet Śląski). Autorka przedstawia techniki adaptacyjne stosowane w transkodowaniu utworów literackich dla zagranicznych odbiorców. Adaptacje skutkują powstaniem nowej (innej) jakości prac, niekiedy nawet bardzo luźno opartych na oryginale.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
LITERATURA
Andrzejak-Nowara, M. (2018). Wesele na podstawie „Wesela” z Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu – recykling czy adaptacja. W: W. Hajduk-Gawron, K. Pospiszil (red.), Adaptacje III. Implementacje, konwergencje, dziedziczenie (s. 77–85). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Wydawnictwo Gnome.
Bańko, M. (red.). (2000). Inny słownik języka polskiego (T. 1–2). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Caillois, R. (1997). Gry i ludzie. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen.
Ciesielska-Musameh, R. (2017). Literatura w nauczaniu cudzoziemców. Poradnik metodyczny. Część druga: Praca z tekstem literackim na zajęciach językowych. Pobrane z: http://docplayer.pl/39455545-Literatura-w-nauczaniu-cudzoziemcow.html [dostęp: 14.02.2020].
Cudak, R., Hajduk-Gawron, W. (2016). Problematyka adaptacji tekstu w edukacji literackiej cudzoziemców. W: E. Jaskóła, D. Krzyżyk, B. Niesporek-Szamburska, M. Wójcik-Dudek, D. Jagodzińska, A. Zok-Smoła (red.), Edukacja polonistyczna jako zobowiązanie: powszechność i elitarność polonistyki (T. 1; s. 603–615). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Gałązka, A. (2008). Motywacyjna rola dramy w glottodydaktyce. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Grima, A.C. (2006). Pedagogiczne podstawy rozwijania międzykulturowej kompetencji komunikacyjnej. W: R. Lewicki, M. Białek, A. Gackowska (red.), Kompetencja międzykulturowa w kształceniu nauczycieli języków obcych na potrzeby edukacji wczesnoszkolnej. Teoria i praktyka (s. 33–49). Wrocław: Oficyna Wydawnicza Atut.
Hajduk-Gawron, W. (2019). Strategie akulturacyjne a glottodydaktyka. W: K. Frukacz (red.), Literatura polska w świecie. Recepcja i adaptacja. Mecenaty i migracje (s. 251–266). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Hajduk-Gawron, W. (red.). (2015). Adaptacje II. Transfery kulturowe. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Hajduk-Gawron, W., Madeja, A. (red.). (2013). Adaptacje I. Język – literatura – sztuka. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Hajduk-Gawron, W., Pospiszil, K. (red.). (2018). Adaptacje III. Implementacje, konwergencje, dziedziczenie. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Wydawnictwo Gnome.
Horbatowski, P. (1998). Udział obcokrajowców w kulturze polskiej (na podstawie realizacji scenicznej „Zemsty” Aleksandra Fredry). Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie polonistyczne cudzoziemców, t. 10, 223–228.
Horbatowski, P. (2004). Program zajęć teatralnych w Instytucie Studiów Polonijnych i Etnicznych UJ. W: A. Dąbrowska (red.), Wrocławska dyskusja o języku polskim jako obcym. Materiały z międzynarodowej konferencji stowarzyszenia „Bristol” (s. 363–371). Wrocław: Wrocławskie Towarzystwo Naukowe.
Kozłowski, A. (1991). Literatura piękna w nauczaniu języków obcych. Warszawa: WSiP.
Leśmian, B. (2000). Przygody Sindbada Żeglarza. Warszawa: Prószyński i S-ka.
Lipińska, E., Seretny, A. (2012). Między językiem ojczystym a obcym. Nauczanie i uczenie się języka odziedziczonego na przykładzie chicagowskiej diaspory polonijnej. Kraków: Księgarnia Akademicka.
Łukasiewicz, M. (2010). Piosenka dobra na wszystko? Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie polonistyczne cudzoziemców, t. 17, 335–341.
Nagy, L.K. (2012). „Przygody Sindbada Żeglarza” i „Szindbád”. Topos Orientu w twórczości Bolesława Leśmiana (1878–1937) i Gyuli Krúdyego (1878–1933). W: B. Grodzki, D. Trześniowski (red.), Leśmian nowoczesny i ponowoczesny (s. 235–242). Radom: Wydawnictwo Politechniki Radomskiej.
Pavis, P. (2011). Współczesna inscenizacja. Źródła, tendencje, perspektywy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Polskie Radio Trójka (2007). Scena teatralna Trójki. „Szalona lokomotywa”. Pobrane z: www.polskieradio.pl/9/333/Artykul/232011,Szalona-lokomotywa [dostęp: 14.02.2020].
Sobczak, J. (2008). Teksty i konteksty, czyli o roli dramaturgii współczesnej w poznawaniu kultury polskiej za granicą. Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie polonistyczne cudzoziemców, t. 16, 175–181.
Wacławek, M. (oprac.). (2015). „Szalona lokomotywa” Witkacego – wersja cieszyńska. Cieszyn (niepublikowany scenariusz adaptacji dzieła).
Wacławek, M. (oprac.). (2017). „Przygody Sindbada Żeglarza” B. Leśmiana – wersja cieszyńska. Cieszyn (niepublikowany scenariusz na motywach dzieła).
Witkiewicz, S.I. (2004). Dramaty II. Warszawa: PIW.
STRONY INTERNETOWE
www.polskanafilmowo.pl/filmowe-miejsce,59,cieszyn,PL [dostęp: 14.02.2020].
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/en.2020.5.409-425
Data publikacji: 2020-12-31 10:42:02
Data złożenia artykułu: 2020-02-25 11:16:16
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2020 Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.