Metonimia jako relacja charakterystyczna dla języka emocji

Anna Krzyżanowska

Streszczenie w języku polskim


Nazwy uczuć zazwyczaj podlegają zmianom semantycznym. W obu opisywanych językach najczęściej mamy do czynienia ze zmianą o charakterze metonimicznym: uczucie – przyczyna (joie, joies, radość, radości); uczucie – przyczyna – sprawca (quelqu’un est le souci de quelqu’un d’autre, ktoś jest czyimś zmartwieniem); uczucie – obiekt (quelqu’un est l’amour de quelqu’un d’autre, ktoś jest czyjąś miłością); uczucie – manifestacja uczucia (quelqu’un présente des respects à quelqu’un d’autre ‘ktoś składa komuś wyrazy szacunku, uszanowania’, ktoś odnosi się do kogoś z szacunkiem, Mes respects !, Moje uszanowanie!). Z kolei przesunięcie metonimiczne uczucia – czas trwania uczucia, będące rezultatem zjawiska rekategoryzacji, jest relacją charakterystyczną tylko dla francuszczyzny: des joies et des peines. W polszczyźnie odpowiadają cytowanym przykładom leksykalne wykładniki parametryzacji typu: chwile smutku i radości. Przedstawiona analiza pokazała, że metonimia stanowi jeden z istotnych mechanizmów generujących wieloznaczność.

Słowa kluczowe


nazwy emocji; analiza kontrastywna; metonimia; polisemia

Pełny tekst:

PDF (Français (France))

Bibliografia


Bierwiaczonek B., Teorie metonimii – historia, dzień dzisiejszy i perspektywy, [dans :] Językoznawstwo kognitywne III. Kognitywizm w świetle innych teorii, red. O. Sokołowska, D. Stanulewicz, Gdańsk 2006.

Bogacki K., Surprise, amour, timidité ou une promenade sentimentale, [dans :] Lexique et grammaire des langues romanes, éd. K. Bogacki, Warszawa 1987.

Buttler D., Polska homonimia słowotwórcza, „Prace Filologiczne” 1972, nr 22.

Buvet P.-A., Girardin Ch., Gross G., Groud C., Les prédicats d’, « Lidil » 2005, n° 32.

Goossens V., Les noms de sentiment. Esquisse de typologie sémantique fondée sur les collocations verbales, « Lidil » 2005, n° 32.

Kleiber G., Problème de sémantique La polysémie en questions, Paris 1999.

Koselak A., Mépris/dédain, deux mots pour un même sentiment ?, « Lidil » 2005, n° 32.

Kövecses Z., Radden G., Metonymy: Developing a cognitive linguistic view, “Cognitive Linguistics” 1998, no. 9.

Lecolle M., Personnifications et métonymies dans la presse écrite : comment les différencier ?, « Semen » 2002, n° 15.

Lehmann A., Martin-Berthet F., Introduction à la lexicologie. Sémantique et morphologie, Paris 2005.

Martin R., Notes sur la logique de la métonymie, [dans :] Mélanges de langue et de littérature française offerts à Pierre Larthomas, éd. J.-P. de Seguin, Paris 1985.

Mortureux M.-F., La lexicologie entre langue et discours, Paris 2004.

Ryding A.F., La métonymie conceptuelle, « Romansk Forum » 2003, n° 17/1.

Tutin A. et al., Esquisse de typologie des noms d’affectà partir de leurs propriétés combnatoires, « Langue Française » 2006, n° 150.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/en.2017.2.175
Data publikacji: 2018-01-24 20:29:28
Data złożenia artykułu: 2017-05-12 19:59:02


Statystyki


Widoczność abstraktów - 1275
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF (Français (France)) - 0

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2018 Anna Krzyżanowska

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.