Ukryj
Pokaż wszystkie
Wyślij tekst przez e-mail Językowo-kulturowy obraz pszenicy (triticum) w języku polskim
Streszczenie w języku polskim
Celem artykułu jest rekonstrukcja językowo-kulturowego obrazu pszenicy w języku polskim. Rekonstrukcja ta oparta jest na założeniach tzw. definicji kognitywnej, która wychodzi poza postulaty semantyki strukturalnej, uwzględnia wszystkie składniki konotowane przez wyrażenie językowe, uwzględnia relacje przedmiot – nazwa przedmiotu i nie ma charakteru encyklopedycznego. Podstawę materiałową stanowią dane językowe (słownictwo i frazeologia oraz teksty kliszowane w szerokim wachlarzu gatunków (m.in. zagadki, przysłowia, przepowiednie, pieśni w różnych odmianach gatunkowych, bajki, legendy, pisana poezja chłopska) i „przyjęzykowe” (etnograficzne zapisy wierzeń i praktyk) pochodzące z kartoteki Słownika stereotypów i symboli ludowych, którego tom Rośliny jest obecnie opracowywany.
Słowa kluczowe
Bibliografia
Literatura
Apresjan Jurij, 19741980, Semantyka leksykalna. Synonimiczne środki języka. Przeł. Zofia Kozłowska i Andrzej Markowski, Wrocław 1980; [tytuł oryginału Leksičeskaja semantika. Sinonimičeskie sredstva jazyka, Moskva 1974].
Bartmiński Jerzy, 1988, Definicja kognitywna jako narzędzie opisu konotacji, [w] Konotacja, red. Jerzy Bartmiński, Lublin, s. 169--183.
Bartmiński Jerzy, 1993, Styl potoczny, [w] Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, t. 2, Współczesny język polski, red. Jerzy Bartmiński, Wrocław, s. 115--134.
Bartmiński Jerzy, 2014, Narracyjny aspekt definicji kognitywnej, [w] Narracyjność w języku i kulturze, red. Dorota Filar, Dorota Piekarczyk, Lublin, s. 99--115.
Bibliografia adnotowana lubelskiego zespołu etnolingwistycznego (do roku 2009), red. Beata MaksymiukPacek, Stanisława NiebrzegowskaBartmińska, Lublin 2009.
Junhua Peng, Dongfa Sun, Eviatar Nevo, 2011, Wild emmer wheat, Triticum dicoccoides, occupies a pivotal position in wheat domestication proces, „Australian Journal of Crop Science” 5(9), s. 1127--1143.
Kaczan Anna, 2008, Zboża w ludowym i potocznym językowym obrazie świata Polaków. Praca doktorska napisana w ZTiGWJP, Lublin.
Permjakov Grigorij, 1970, Ot pogovorki do skazki. (Zametki po obščej teorii kliše), Moskva.
Wierzbicka Anna, 1985, Lexicography and Conceptual Analysis, Karoma.
Wierzbicka Anna, 1993, Nazwy zwierząt, [w] O definicjach i definiowaniu, red. Jerzy Bartmiński, Ryszard Tokarski, Lublin, s. 251--267.
Wierzbicka Anna, 1996, Semantics. Prime and Universals, Oxford; wyd. polskie Semantyka. Jednostki elementarne i uniwersalne. Tłum. Adam Głaz, Krzysztof Korżyk, Ryszard Tokarski, Lublin 2006.
Wierzbicka Anna, 1999, Język – umysł – kultura. Wybór prac pod red. Jerzego Bartmińskiego, Warszawa.
Wykaz skrótów źródeł
Ad Złote – Złote ziarna. Antologia współczesnej poezji ludowej ziemi zamojskiej, zebrał, oprac. i posłowiem opatrzył Jan Adamowski, Lublin 1985.
Bar Pil – Baranowski Bohdan, Życie codzienne wsi między Wartą a Pilicą w XIX wieku, Warszawa 1969.
Bar ŚrodP – Baranowski Bohdan, Kultura ludowa XVII i XVIII w. na ziemiach Polski Środkowej, Łódź 1971.
Bart PANLub – Lubelskie, t. 4 serii Polska pieśń i muzyka ludowa. Źródła i materiały, red. Jerzy Bartmiński, cz. 1. Pieśni i obrzędy doroczne, cz. 2. Pieśni i obrzędy rodzinne, cz. 3. Pieśni i teksty sytuacyjne, cz. 4. Pieśni powszechne, cz. 5. Pieśni stanowe i zawodowe, cz. 6. Muzyka instrumentalna. Instrumentarium -- wykonawcy -- repertuar, Lublin 2011.
Bart PKL – Bartmiński Jerzy, Polskie kolędy ludowe. Antologia, Kraków 2002.
Bart Wąż – Bartmiński Jerzy, Kielak Olga, Niebrzegowska-Bartmińska Stanisława, Dlaczego wąż nie ma nóg Zwierzęta w ludowych przekazach ustnych, Lublin 2015.
Bieg Koleb – Biegeleisen Henryk, U kolebki. Przed ołtarzem. Nad mogiłą, Lwów 1929.
Chev Dic – Chevalier Jean, Gheerbrant Alain, Dictionnaire des symboles. Mythes, rêves, couturnes, gestes, formes, figures, couleurs, nombres, t. 1--4, Paris 1969.
Chęt Kurp – Chętnik Adam, Kurpie, Kraków 1924.
Chmiel Księż – Chmielińska Aniela, Księżacy (Łowiczanie), Kraków 1925.
De Vries Dic – de Vries Ad, Dictionary of Symbols and Imagery, wyd. 2, Amsterdam--London 1976.
Dej Kiel – Dejna Karol, Słownictwo ludowe z terenów województwa kieleckiego i łódzkiego, „Rozprawy Komisji Językowej. Wydawnictwo Łódzkiego Towarzystwa Naukowego”, t. 27 (Pos-R), 1981, s. 129--281.
Dob Niem – Dobrzyński Walenty, Gwary powiatu niemodlińskiego, cz. 2 Morfologia, teksty gwarowe, Wrocław 1967.
Dub Ostr – Dubisz Stanisław, Nazwy roślin w gwarach ostródzkowarmińskomazurskich, Wrocław.
Dud Pszcz – Dudek Antoni, Wigilia Bożego Narodzenia na ziemi pszczyńskiej, [w] Z zagadnień etnologii i religioznawstwa, praca zbiorowa pod red. Henryka Zimonia, Warszawa 1986, s. 177--194.
Duf SNT – Leon-Dufour Xavier, Słownik Nowego Testamentu, przekład i oprac. polskie Kazimierz Romaniuk, wyd. 2 [oparte na 2. wyd. franc.], Poznań 1986.
Dwor Maz – Dworakowski Stanisław, Kultura społeczna ludu wiejskiego na Mazowszu nad Narwią, cz. 1 Zwyczaje doroczne i gospodarskie, Białystok 1964.
Dyg Kat – Dygacz Adolf, Pieśni ludowe miasta Katowic. Źródła i dokumentacja, Katowice 1987.
El His – Eliade Mircea, Historia wierzeń i idei religijnych, przeł. z franc. Stanisław Tokarski, Warszawa, t. 1 Od epoki kamiennej do misteriów eleuzyńskich, 1988.
Encykopedia GW = Encykopedia Gazety Wyborczej, [2005], Kraków.
Etnl – „Etnolingwistyka”, red. Jerzy Bartmiński, od 1988-
Fisch Lud – Fischer Adam, Lud polski. Podręcznik etnografii Polski, Lwów 1926.
Folf Zag – Polskie zagadki ludowe, wybrał i oprac. Sławomir Folfasiński, Warszawa 1975.
For Sym – Forstner Dorothea, Świat symboliki chrześcijańskiej, przekł. i oprac. [z niem. wyd. 5] Wanda Zakrzewska, Paweł Pachciarek, Ryszard Turzyński, Warszawa 1990.
Fran Kal – Frankowski Eugeniusz, Kalendarz obrzędowy ludu polskiego, Warszawa 1928.
Gaj Rozw – Gaj-Piotrowski Wilhelm, Kultura społeczna ludu z okolic Rozwadowa, Wrocław 1967.
Gier Szczodr – Gierała Zenon, Szczodraki, kusaki, lany poniedziałek… Rok obrzędowy w zwyczajach i podaniach ludowych, Lublin 1989.
Glog Pieś – Gloger Zygmunt, Pieśni ludu [zebrał w latach 1861--1891], Kraków 1892.
Goł Lud – Gołębiowski Łukasz, Lud polski, jego zwyczaje, zabobony, Warszawa 1983, [wyd. fotooffsetowe z 1830].
Górn Malb – Górnowicz Hubert, Dialekt malborski, t. 1, Gdańsk 1967; t. 2, cz. 1, Gdańsk 1973; t. 2, cz. 2, Gdańsk 1974.
Herd Lek – Leksykon symboli, oprac. Marianne Oesterreicher-Mollwo, przeł. [z niemieckiego] Jerzy Prokopiuk, Warszawa 1992, tytuł oryg. Herder Lexicon. Symbole.
Jaw Dąbr – Jaworczak Aleksander, Wieś Dąbrówki powiat Łańcut. Z XII tablicami i 15 rycinami, Lwów 1936.
K – Kolberg Oskar, Dzieła wszystkie
K 2 San – T. 2 Sandomierskie, 1962, [wyd. fotoofset. z Lud… Serya I (2)…, 1865].
K 3 Kuj – T. 3 Kujawy, cz. 1, 1962, [wyd. fotoofset. z Lud… Serya III…, 1867].
K 6 Krak – T. 6 Krakowskie, cz. 2, 1963, [wyd. fotoofset. z Lud… Serya VI…, 1873].
K 10 Poz – T. 10 W. Ks. Poznańskie, cz. 2, 1963, [wyd. fotoofset. z Lud… Serya X…, 1876].
K 11 Poz – T. 11 W. Ks. Poznańskie, cz. 3, 1963, [wyd. fotoofset. z Lud… Serya XI…, 1877].
K 15 Poz – T. 15 W. Ks. Poznańskie, cz. 7, 1962, [wyd. fotoofset. z Lud… Serya XV…, 1882].
K 16 Lub — T. 16 Lubelskie, cz. 1, 1962, [wyd. fotoofset. z Lud… Serya XVI…, 1883].
K 21 Rad – T. 21 Radomskie, cz. 2, 1964, [wyd. fotoofset. z Lud… Serya XXI…, 1888].
K 24 Maz – T. 24 Mazowsze, cz. 1, 1963, [wyd. fotoofset. z Mazowsze. Obraz etnograficzny skreślił…, t. 1 Mazowsze polne, 1885].
K 27 Maz – T. 27 Mazowsze, cz. 4, 1964, [wyd. fotoofset. z Mazowsze. Obraz…, t. 4 Mazowsze stare. Mazury. Kurpie, 1888].
K 28 Maz – T. 28 Mazowsze, cz. 5, 1964, [wyd. fotoofset. z Mazowsze. Obraz…, t. 5 Mazowsze stare. Mazury. Podlasie, 1890].
K 40 MazP – T. 40 Mazury Pruskie, z rękopisów oprac. Władysław Ogrodziński, Danuta Pawlak, red. Danuta Pawlak, 1966.
K 44 Gór – T. 44 Góry i Podgórze, cz. 1, z rękopisów oprac. Zbigniew Jasiewicz, Danuta Pawlak, red. Elżbieta Miller, 1968.
K 46 Ka-S – T. 46 Kaliskie i Sieradzkie, z rękopisów oprac. Jarosław Lisakowski, Walerian Sobisiak, red. Danuta Pawlak, Agata Skrukwa, 1967.
K 48 Ta-Rz – T. 48 Tarnowskie-Rzeszowskie, z rękopisów oprac. Józef Burszta, Bogusław Linette, red. Józef Burszta, 1967.
K 73 Krak 2 – T. 73II Krakowskie, suplement do tomów 5--8, Poznań 2005.
Karł SJP – Karłowicz Jan, Kryński Adam, Niedźwiedzki Władysław, Słownik języka polskiego, t. 1--8, Warszawa 1952--1953, wyd. fotooffset. z 1900--1927 r.
Kaz Nuty 1994 – Kazimierskie nuty. Z repertuaru XXVIII Ogólnopolskiego Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych Kazimierz 1994, zebrał i zred. Jan Adamowski, Lublin--Kazimierz 1995.
Kaz Nuty 1995 – Kazimierskie nuty. Z repertuaru XXIX Ogólnopolskiego Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych Kazimierz 1995, wybór i redakcja Jan Adamowski, Lublin--Kazimierz 1996.
Kemp SInd – Kempiński Andrzej M., Słownik mitologii ludów indoeuropejskich, Poznań 1993.
Kon WiM – Bajki Warmii i Mazur, red. Halina Koneczna, Wanda Pomianowska, Kraków 1956.
Kop SSym – Kopaliński Władysław, Słownik symboli, Warszawa 1990.
Kot Las – Kotula Franciszek, Folklor słowny osobliwy Lasowiaków, Rzeszowiaków i Podgórzan, Lublin 1969.
Kot San – Kotula Franciszek, Z Sandomierskiej Puszczy. (Gawędy kulturalno-obyczajowe), Kraków 1962.
Kot Urok – Kotula Franciszek, Przeciw urokom. Wierzenia i obrzędy u Podgórzan, Rzeszowiaków, Lasowiaków, Warszawa 1989.
Krz PBL – Krzyżanowski Julian, Polska bajka ludowa w układzie systematycznym, wyd. 2 rozszerzone, Wrocław t. 1 1962, t. 2 1963.
Krzyż WiM – Barbara Krzyżaniak, Aleksander Pawlak, Warmia i Mazury. Polska pieśń i muzyka ludowa. Źródła i materiały, cz. 3 Pieśni zalotne i miłosne, Warszawa 2002.
Kuk Kasz – Kaszubi bytowscy. Zarys monografii etnograficznej, Gdynia 1968.
Kul Kosz – Stare i nowe w kulturze wsi koszalińskiej, red. Józef Burszta, Poznań 1964.
Kul Rop – Nad rzeką Ropą. Zarys kultury ludowej powiatu gorlickiego, red. Roman Reinfuss, Kraków 1965.
Kul Wiel – Kultura ludowa Wielkopolski, red. Józef Burszta, Poznań, t. 2 1964, t. 3. 1967.
Kutrz Kurp – Kurpie – Puszcza Zielona, red. Anna Kutrzeba-Pojnarowa, Wrocław, t. 2 1964.
Lin SJP – Linde Samuel Bogumił, Słownik języka polskiego, t. 1--6. Warszawa 1951. wyd. 3. fotooffset. wg wyd. 2 z 1854--1860.
LL – „Literatura Ludowa”, Wydawnictwo Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego, od 1957-
Lud – „Lud. Organ Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego”, od 1895-
Lur Słow – Lurker Manfred, Słownik obrazów i symboli biblijnych, przeł. z niem. Kazimierz Romaniuk, [z. 3. wyd. niem. 1987], Poznań 1989.
Łęga Malb – Łęga Władysław, Ziemia Malborska. Kultura ludowa, Toruń 1933.
ŁSE – „Łódzkie Studia Etnograficzne”, Wydawnictwo Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego, R. 1--53, 1959- 2014.
MAAE – „Materiały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne wydawane staraniem Komisji Antropologicznej Akademii Umiejętności w Krakowie”, T. I-XIV, 1896--1919.
MAGP – Mały atlas gwar polskich, oprac., przez [t. 1--3] Pracownię Dialektologiczną Zakładu Językoznawstwa PAN w Krakowie, [t. 4--13] Pracownię Atlasu i Słownika Gwar Polskich Zakładu Językoznawstwa PAN w Krakowie, t. 1--2 pod kier. Kazimierza Nitscha, Wrocław-Kraków 1957--1959, t. 3--8 red. Mieczysław Karaś, Zofia Stamirowska, Wrocław-Warszawa-Kraków 1960--1965, t. 9--13 pod kier. Mieczysława Karasia, Wrocław-Warszawa-Kraków 1966--1970.
Mosz Kul – Moszyński Kazimierz, Kultura ludowa Słowian, Kraków, cz. 1 1929, cz. 2, z. 1 1934, z. 2 1939.
Nieb Pol – Niebrzegowska Stanisława, Polski sennik ludowy, Lublin 1996.
Nieb Przes – Niebrzegowska Stanisława, Przestrach od przestrachu. Rośliny w ludowych przekazach ustnych, Lublin 2000.
Niew Prow – Niewiadomski Donat, Prowadź nas w jasność. Antologia ludowej liryki religijnej, Lublin 1994.
Nitsch Pół – Północnopolskie teksty gwarowe od Kaszub po Mazury (z mapką), red. Kazimierz Nitsch, Kraków 1955.
Nitsch Tek – Nitsch Kazimierz, Wybór polskich tekstów gwarowych, Warszawa 1960.
NKPP – Nowa księga przysłów i wyrażeń przysłowiowych polskich, w oparciu o dzieło Samuela Adalberga opracował Zespół Redakcyjny pod kierunkiem Juliana Krzyżanowskiego, Warszawa, t. 1 – 1969, t. 2- 1970, t. 3 – 1972, t. 4 – 1978.
Oles Lub – Olesiejuk Feliks, Obrzędy weselne w Lubelskiem. Materiały etnograficzne do badań nad obrzędowością weselną, Wrocław 1971.
Or L – „Orli Lot”. Organ kół krajoznawczych młodzieży Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, t. 1--24, 1920--1950.
Pal Zer – Paluch Adam, Zerwij ziele z dziewięciu miedz…, Wrocław 1989.
Pau Gal – Pauli Żegota, Pieśni ludu polskiego w Galicji, red. Helena Kapełuś, Wrocław 1973, [wyd. fototypiczne z pierwodruku z 1838 r.].
Pelc SGLub – Pelcowa Halina, Słownik gwar Lubelszczyzny, t. 1 Rolnictwo. Narzędzia rolnicze. Prace polowe. Zbiór i obróbka zbóż, Lublin 2012.
Peł Dem – Pełka Leonard, Polska demonologia ludowa, Warszawa 1987.
Pęk Biłg – Pękalski Michał, Materiały do magii, przesądów i wróżb w Biłgorajskim, „Studia i Materiały Lubelskie. Etnografia 2”, 1967, s. 233--240.
Pieś Śl – Pieśni ludowe z polskiego Śląska, wydali i komentarzem zaopatrzyli Józef Ligęza i Stefan Marian Stoiński, t. 2, Kraków 1938.
Pig Wyb – Pigoń Stanisław, Wybór pisarzy ludowych, cz. 1 Pamiętnikarze i publicyści, Wrocław 1947, cz. 2 Poeci i gawędziarze, Wrocław 1948.
Plesz Międz – Pleszczyński Adolf, Bojarzy międzyrzeccy. Studium etnograficzne, Warszawa 1892.
Poc Poez – Pocek Jan, Poezje, wybór, wstęp i oprac. Alina Aleksandrowicz, Lublin 1980.
Pol Rud – Polaczek Stanisław, Wieś Rudawa. Lud, jego zwyczaje, obyczaje, obrzędy, piosnki, powiastki i zagadki, Warszawa 1892.
Pośp Śląsk – Pośpiech Jerzy, Zwyczaje i obrzędy doroczne na Śląsku, Opole 1987.
PSL – „Polska Sztuka Ludowa”, od 1947--
PSWP Zgół – Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, t. 1--50, red. Halina Zgółkowa, Poznań 1994--2005.
Recz Śląsk – Reczek Stefan, Ze studiów nad śląskim słownictwem rolniczym, „Prace i Materiały Etnograficzne” nr 23, Wrocław 1964, s. 525--589.
Rog Wag – Rogowska-Cybulska Ewa, Gwarowy obraz roślin w świetle aktywności nominacyjnej ich nazw, Gdańsk 2005.
Sędz Prasł – Sędzik Władysław, Prasłowiańska terminologia rolnicza. Rośliny uprawne. Użytki rolne, Wrocław 1977.
SGP PAN – Słownik gwar polskich, oprac. przez Zakład Dialektologii Polskiej Instytutu Języka Polskiego PAN w Krakowie pod kier. Mieczysława Karasia, [od t. 2] Jerzego Reichana, [od. t. 6 Joanny Okoniowej], Wrocław--Kraków, t. 1 1982–.
SGP PANK – Materiały z kartoteki Słownika gwar polskich, dostępnej w Repozytorium Cyfrowym Polskich Instytutów Naukowych pod adresem httprcin.org.pldlibrapublication37156.
SGŚ Wyd – Słownik gwar śląskich, red. naukowa Bogusław Wyderka, Opole, t. 1 2000–.
SJP Dor – Słownik języka polskiego, t. 1--11, red. Witold Doroszewski, Warszawa 1958--1969.
Slav Tol – Slavjanskie drevnosti. Ètnolingvističeskij slovar’, red. Nikita I. Tolstoj, Moskva, t. 1–6, 1995--2013.
SLSJ – Słownik ludowych stereotypów językowych. Zeszyt próbny, red. Jerzy Bartmiński, Wrocław 1980.
SPXVI – Słownik polszczyzny XVI wieku, oprac. przez Instytut Badań Literackich PAN, Wrocław--Warszawa--Kraków, red. Maria Renata Mayenowa, zast. red. Franciszek Pepłowski, t. 34, 2010.
S SFr – Skorupka Stanisław, Słownik frazeologiczny języka polskiego, t. 1--2, Warszawa 1967--1968.
SSiSL – Słownik stereotypów i symboli ludowych, red. Jerzy Bartmiński, zastępca redaktora Stanisława Niebrzegowska (od cz. 3. – Niebrzegowska-Bartmińska), t. 1 cz. 1. Niebo, światła niebieskie, ogień, kamienie, Lublin 1996; cz. 2. Ziemia, woda, podziemie, Lublin 1999; cz. 3. Meteorologia, Lublin 2012; cz. 4. Świat, światło, metale, Lublin 2012.
SSSł – Słownik starożytności słowiańskich. Encyklopedyczny zarys kultury Słowian od czasów najdawniejszych do schyłku w. XII, t. 7, cz. 1, red. Gerard Labuda, Zdzisław Stieber, Wrocław--Warszawa--Kraków--Gdańsk--Łódź 1982.
Stel Pom – Stelmachowska Bożena, Rok obrzędowy na Pomorzu, Toruń 1933.
Stoin Żyw – Pieśni żywieckie, zebrał Stefan M. Stoiński, Kraków 1964.
SWJP Dun – Słownik współczesnego języka polskiego, red. Bogusław Dunaj, Warszawa 1996.
Sych SGKasz – Sychta Bernard, Słownik gwar kaszubskich na tle kultury ludowej, t. 1–7, Wrocław 1967--1976.
Szcz Ant – Szczawiej Jan, Antologia współczesnej poezji ludowej, wyd. 2 popr. i uzup., Warszawa 1972.
Szym Podl – Szymańska Janina, Podlasie, cz. 1 Teksty pieśni obrzędowych, cz. 2 Teksty pieśni powszechnych, Warszawa 2012.
Święt Nadr – Świętek Jan, Lud nadrabski (od Gdowa po Bochnię). Obraz etnograficzny, Kraków 1893.
TN – Materiały terenowe zebrane w Pracowni „Archiwum Etnolingwistyczne” UMCS, po skrócie TN podano miejscowość i rok nagrania.
Udz Biec – Udziela Seweryn, Ziemia Biecka. Lud polski w powiatach gorlickim i grybowskim, Nowy Sącz 1994.
USJP Dub – Uniwersalny słownik języka polskiego, t. 1--6, red. Stanisław Dubisz, Warszawa 2003.
Unt Żyd – Unterman Alan, Encyklopedia tradycji i legend żydowskich, z angielskiego przełożyła Olga Zienkiewicz, Warszawa 1994.
Was Jag – Wasilewski Zygmunt, Jagodne (wieś w pow. łukowskim gm. Dąbie). Zarys etnograficzny, Warszawa 1889.
Wiet SPog – Wietrzyk Aleksander, Słownik gwary Pogórzan (z okolic Gorlic), Kraków 2011.
Wisła – „Wisła. Miesięcznik geograficzno-etnograficzny”, t. 1--21, 1887--1916.
Wit Baj – Witkoś Stanisław, Bajdy i Moderówka, Poznań 1977.
WEP PWN – Wielka Encyklopedia PWN, t. 1--31, Warszawa 2001--2005.
Wört Hoff – Handwörterbuch des deutschen Aberglaubens, herausgegeben unter besonderer Mitwirkung von E. Hoffmann-Krayer und Mitarbeit zahlreicher Fachgenossen von Hanns Bächtold-Stäubli, Berlin und Leipzig, bd. 9 1938--1941.
Zdan SJP – Słownik języka polskiego obejmujący oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z języków obcych […], wypracowany przez Aleksandra Zdanowicza, Michała Bohusza-Szyszkę, Januarego Filipowicza, Waleriana Tomaszewicza, Floriana Czeplińskiego i Wincentego Korotyńskiego, z udziałem Bronisława Trentowskiego, cz. 1--2 Wilno 1861.
Zow Bib – Zowczak Magdalena, Biblia ludowa. Interpretacje wątków biblijnych w kulturze ludowej, Wrocław 2000.
ZWAK – „Zbiór Wiadomości do Antropologii Krajowej wydawany staraniem Komisji Antropologicznej Akademii Umiejętności”, t. I--XVIII, 1877--1895.
Żajw Ukr – Žajvoronok Vitalij, Znaki ukrajins'koji etnokul'turi. Slovnik-dovidnik, Kijiv 2006.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/et.2017.29.85
Data publikacji: 2017-11-03 08:26:33
Data złożenia artykułu: 2017-02-27 09:48:43
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2017 Jerzy Bartmiński, Anna Kaczan
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.