Co śmieszy dorosłych w kontaktach językowych z dziećmi?
Résumé
Mots-clés
Texte intégral :
PDF (Język Polski)Références
Bibliografia podmiotowa
Manasterska-Wiącek E., 2010, Myślę, więc rozśmieszam, czyli o komizmie w myśleniu dziecka, „Annales UMCS” Sectio FF, vol. XXVIII, z. 1.
Skubalanka T., 2010, Dziecko i dorosły. Dwa językowe punkty widzenia, „Annales UMCS” Sectio FF, vol. XXVIII, z. 1.
Bibliografia przedmiotowa
Buttler D., 1968, Polski dowcip językowy, Warszawa.
Cieślikowski J., 1967, Wielka zabawa, Wrocław.
Dąbrowska E., Kubiński W., 2005, Procesy dziecięcej akwizycji języka w ujęciu kognitywnym, [w:] Kardela H., Muszyński Z., Rajewski M. (red.), Kognitywistyka. Problemy i perspektywy,
RRR Kogniwistyka I, Lublin.
Dziemidok B., 1967, O komizmie, Warszawa.
Grabias S., 1968, Z zagadnień komizmu w gwarze studenckiej, „Językoznawca”, nr 18-19.
Kępa-Figura D., 2004, Gry językowe w komunikacji radiowej, [w:] Dybalska R., Kępa-Figura D., Nowak P., Przemoc w języku mediów? Analiza semantyczna i pragmatyczna audycji radiowych,
Lublin.
Propp W. J., 1977, Problem śmiechu i komizmu, „Przegląd Humanistyczny”, z. 3.
Simonides D., 1976, Współczesny folklor słowny dzieci i nastolatków, Warszawa.
Tokarz A., 1991, Poczucie humoru a aktywność twórcza człowieka, „Psychologia Wychowawcza”, nr 4.
Warchał K., 2008, Niezamierzony efekt komiczny jako błąd komunikacyjny, [w:] Kita M. (red.), Błąd językowy w perspektywie komunikacyjnej, Katowice.
Wittgenstein L., 2000, Dociekania filozoficzne, tłum. B. Wolniewicz, Warszawa.
Zgółkowa H. (red.), 2004, Praktyczny słownik języka polskiego, t. 48, Poznań.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/ff.2015.33.1.11
Date of publication: 2016-06-01 09:40:29
Date of submission: 2016-05-31 10:11:03
Statistiques
Indicateurs
Renvois
- Il n'y a présentement aucun renvoi.
Droit d'auteur (c) 2016, Barbara Boniecka
Ce(tte) œuvre est mise à disposition selon les termes de la Licence Creative Commons Attribution 4.0 International.