Odniesienie do nieobecności w angielskich sekwencjach no + N i w sekwencjach pas de + N i / lub aucun + N w języku francuskim

Streszczenie w języku polskim

Niniejszy artykuł wkracza w dziedzinę uwarunkowań dotyczących połączeń rzeczownika ze znakiem negacji w języku angielskim i francuskim. Koncentruje się na angielskich ciągach “No + policzalny rzeczownik w liczbie pojedynczej” (No + N-Ø) i “No + policzalny rzeczownik w liczbie mnogiej” (No + N-s) i niektórych z ich możliwych tłumaczeniach w języku francuskim: aucun lub pas de, po którym następuje rzeczownik w liczbie pojedynczej lub w liczbie mnogiej.

Istnienie w języku angielskim takich dwóch sekwencji rodzi pytanie o różnice w ich znaczeniu i nakłania do zbadania ich francuskich możliwych tłumaczeń za pomocą pas de lub aucun. Celem jest zatem zbadanie przykładów, w których obie konstrukcje są gramatycznie dopuszczalne w języku angielskim, w celu wyjaśnienia procesu, za pomocą którego interpretowane jest ich odniesienie, oraz w celu zbadania podobieństw i różnic w znaczeniu sekwencji francuskich wykorzystujących aucun lub pas de.

Analiza każdej z konstrukcji rzeczownikowej doprowadzi nas do zbadania cech językowych, odnoszących się do zestawów właściwości oraz zdarzeń, czynników subiektywnych i argumentacyjnych, które mogą (lub nie) implikować poprzez tłumaczenie schematy zależności. Zajmiemy się tymi zagadnieniami, badając przetłumaczone przykłady zaczerpnięte z korpusu paralelnego złożonego z fragmentów współczesnych powieści napisanych po angielsku po 1980 roku i ich tłumaczeń na język francuski.

W języku angielskim no oznacza niemożliwą operację skanowania zarówno na zestawie ele­mentów zdefiniowanych w ramie przestrzeni i czasu – z rzeczownikiem w liczbie mnogiej, jak i w otwartym zestawie zdefiniowanym według właściwości – z rzeczownikiem w liczbie poje­dynczej.

Ustaliliśmy, że w języku francuskim rozróżnianie dwóch markerów zależy od zdefiniowania różnych operacji językowych dla każdego z nich: skanowania dla aucun i blokowania walidacji dla pas de.

Udowodniliśmy ponadto, że znaczenia interpretowane przez ich działania są zgodne z ich kontekstowym otoczeniem.