Charakter prawny studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy
Streszczenie w języku polskim
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zgodnie z art. 9 ust. 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, nie jest aktem prawa miejscowego. Ustawodawca jedynie w sposób negatywny określa, czym nie jest studium, nie definiuje jednak w sposób pozytywny, jaki charakter prawny ma ten akt planistyczny. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego jest jedynie aktem kierownictwa wewnętrznego czy też jest aktem prawnym o innym charakterze. Po analizie charakteru studium w opracowaniu postawiono tezę, iż dyskusyjne jest stanowisko, że skoro studium nie jest aktem prawa miejscowego, to nie wywołuje żadnych skutków prawnych wobec podmiotów zewnętrznych.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Bień-Kacała A., Źródła prawa wewnętrznego w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 r., Toruń 2013.
Filipek J., Prawna regulacja wewnętrznej sfery działania administracji państwowej, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Prawnicze” 1989, z. 83.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. z 1997 r., nr 78, poz. 483 ze zm.).
Łętowski J., Polecenie służbowe w administracji, Warszawa 1972.
Niewiadomski Z., [w:] Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne. Komentarz, Warszawa 2013.
Płowiec W., Koncepcja aktu prawa wewnętrznego w Konstytucji RP, Poznań 2006.
Ruczkowski P., Koncepcja aktów (źródeł) prawa wewnętrznego w polskim prawie administracyjnym, Kraków 2013.
Szewczyk M., Prawo zagospodarowania przestrzeni, Warszawa 2012.
Świderski K., Uwagi na temat prawnych instrumentów kształtowania ładu przestrzennego przez gminę, „Casus” 2006.
Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1875).
Ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz.U. z 2015 r., poz. 2120).
Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 778 ze zm.).
Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2126 ze zm.).
Wierzbowski M., Plucińska-Filipowicz A., [w:] Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz, Warszawa 2016.
Wyrok NSA z dnia 3 sierpnia 2007 r., II OSK 614/17, LEX nr 334317.
Wyrok NSA z dnia 8 września 2008 r., II OSK 340/14, LEX nr 2002662.
Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2015 r., II OSK 627/14, LEX nr 2002213.
Wyrok NSA z dnia 20 września 2016 r., II OSK 1331/16, LEX nr 2167506.
Wyrok NSA z dnia 29 września 2016 r., II OSK 2576/14, LEX nr 2188720.
Wyrok NSA z dnia 26 października 2016 r., II OSK 145/15, LEX nr 2256.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/g.2018.65.2.345-354
Data publikacji: 2018-12-17 09:33:33
Data złożenia artykułu: 2018-05-16 12:52:09
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2018 Teresa Zyglewska
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.