Rozwój przywództwa w instytucjach szkolnictwa wyższego w Ukrainie jako kluczowy czynnik innowacyjnej aktywności jednostki

Streszczenie w języku polskim

Celem badania jest zbadanie głównych problemów związanych z wykorzystaniem przywództwa w działaniach instytucji szkolnictwa wyższego oraz zbadanie sposobów ich zastosowania dla skutecznego przywództwa. Badanie to analizuje rozwój przywództwa w Ukrainie jako kluczowy czynnik wspierający innowacyjne działania jednostek. Pytania badawcze koncentrują się na identyfikacji najefektywniejszych praktyk kształtowania umiejętności przywódczych oraz na określeniu, w jaki sposób te umiejętności wpływają na innowacje w środowisku akademickim. W badanie zastosowano podejście typu mieszanego, obejmujące badania ankietowe i wywiady z edukatorami oraz studentami z różnych uniwersytetów na próbie 600 uczestników. Kluczowe wyniki wskazują, że interaktywne i refleksyjne metody nauczania, takie jak warsztaty, sesje online i mentoring, istotnie zwiększają cechy przywódcze i w konsekwencji działania innowacyjne. Podsumowano istniejącą literaturę dotyczącą teorii przywództwa, podkreślając związek między wrodzonymi cechami osobistymi a nabytymi umiejętnościami w efektywnym przywództwie. Omówiono różne modele przywództwa, w tym transformacyjne, transakcyjne i sytuacyjne, oraz ich znaczenie w kontekście szkolnictwa wyższego. Artykuł podkreśla znaczenie równoważenia cech wrodzonych, takich jak charyzma i zdolności intelektualne, z nabytymi kompetencjami, takimi jak strategiczne podejmowanie decyzji i inteligencja emocjonalna, w celu rozwijania wszechstronnych liderów zdolnych do wspierania innowacji. Zebrane wyniki pokazują, że możliwe jest włączenie technologii rozwoju przywództwa do procesu szkolenia zawodowego studentów.