Szkoła miejscem (nie)bezpiecznym – perspektywa ucznia
Streszczenie w języku polskim
Szkoła – obok rodziny – jest jednym z najdłużej oddziałujących na człowieka środowisk wychowawczych. W sposób celowy i planowy zajmuje się kształceniem i wychowaniem młodych osób. To tu dzieci i młodzież zdobywają wiedzę i doświadczenia, rozwijają umiejętności, uczą się współdziałania z innymi, dokonują porównań siebie na tle rówieśników. Ważne jest zatem, aby szkoła stwarzała odpowiednie, korzystne warunki dla rozwoju intelektualnego, emocjonalnego i społecznego ucznia. Jednym z nich jest poczucie bezpieczeństwa ucznia w szkole. Niniejszy artykuł został poświęcony kwestii subiektywnego poczucia bezpieczeństwa uczniów w szkole. Na podstawie badań przeprowadzonych wśród uczniów liceum i technikum autorka stara się określić, czy w perspektywie badanych uczniów szkoła jest dla nich miejscem bezpiecznym, a także zwraca uwagę na znaczenie relacji nauczyciel–uczeń w kontekście poczucia bezpieczeństwa uczniów w szkole. Ukazuje też perspektywę uczniów w ocenie szkoły jako miejsca (nie)bezpiecznego.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Bera, R. (2017). Pedagogika bezpieczeństwa w kontekście współczesnych zagrożeń w życiu społecznym. Annales UMCS. Sectio J, 30(4), 11–18.
Cudak, H. (2003). Atmosfera wychowawcza. W: T. Pilch (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku (T. 1; s. 215–217). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Dąbrowska, T.E., Wojciechowska-Charlak, B. (1997). Między praktyką a teorią wychowania. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. 1997, nr 78, poz. 483).
Konwencja o Prawach Dziecka, przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz.U. 1991, nr 120, poz. 526).
Łobocki, M. (1985). Wychowanie w klasie szkolnej. Z zagadnień dynamiki grupowej. Warszawa: WSiP.
Łobocki, M. (2003). ABC wychowania. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Maslow, A.H. (2006). Motywacja i osobowość. Warszawa: PWN.
Obuchowski, K. (1995). Przez galaktykę potrzeb. Psychologia dążeń ludzkich. Poznań: Zysk i S-ka.
Okoń, W. (2007). Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Pokruszyński, W. (2012). Bezpieczeństwo. Teoria i praktyka. Józefów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi.
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka uchwalona przez Zgromadzenie Ogólne ONZ dnia 10 grudnia 1948 r.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz.U. 2003, poz. 69; Dz.U. 2009, poz. 1130; Dz.U. 2010, poz. 1408; Dz.U. 2011, poz. 968; Dz.U. 2018, poz. 2140).
Szymańska, J. (2015). Programy profilaktyczne. Podstawy profesjonalnej psychoprofilaktyki. Warszawa: Ośrodek Rozwoju Edukacji.
Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. 2018, poz. 917).
Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (t.j. Dz.U. 2018, poz. 967).
Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. 2018, poz. 1457).
Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (t.j. Dz.U. 2018, poz. 996).
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/j.2019.32.3.83-96
Data publikacji: 2019-12-20 11:03:22
Data złożenia artykułu: 2019-04-29 17:20:38
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2019 Danuta Wosik-Kawala
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.