An Attempt to Define Contemporary Politics in the Age of Mediatization

Wanda Kondracka

Abstract


Defining modern politics is not the easiest task, especially because of the stereotypes and pejorative characterization of the term. There are many definitions of politics, but in order to present an understanding of contemporary politics, it is necessary to present how it was defined before, what it was,
and what it was supposed to be. The purpose of this study is to try to define contemporary politics taking into account the process of mediatization and classical definitions, and to try to answer the questions: Does modern politics have the same ideals it had before? Does superstition affect the concept of politics? Can politics exist without people? How does the media influence politics, and what is its role in how it is perceived by the public? This article uses an observational, comparative and content analysis method. The article begins with an introduction, followed by the author's reference to antiquity, in order to present the definitions of politics and the superstitions involved. The article is concluded with conclusions, which are an exemplary answer to the question of how modern politics, which cannot exist without human relations, can be defined. On the other hand, the language of modern politics and its actions, which are conveyed by the media, sometimes in a distorted form and only with an emphasis on sensational behavior of people in the sphere of politics, makes it cease to be a common good, a unification of society, an opportunity to make one's own judgments and is only a boring show that society no longer wants to watch.


Keywords


politics, definition of politics, mediatization, superstition, media, people

Full Text:

PDF (Język Polski)

References


Augustyniak, M. 2010. Max Weber o władzy i odpowiedzialności w polityce, „Studia Prawnoustrojowe”, nr 11.

Arendt, H. 2005. Polityka jako obietnica, tłum. M. Godyń, W. Madej, Wydawnictwo Prószyński i S-ka, Warszawa.

Arystoteles. 2002. Polityka, tłum. L. Piotrowicz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Barańska. E. 2013. Człowiek i świat człowieka. Polityka i jej kryzys w interpretacji Hannah Arendt, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń.

Chmaj, M. 1995/1996. Przyczynek do wyjaśnienia pojęcia: polityka, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia”, vol. II/III.

Crick, B. 1964. In defence of politics, The University of Chicago, Anglia.

Gurczyńska-Sady, K. 2019. Troska o świat. Antropologia filozoficzna Hannah Arendt, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Kraków. DOI: https://doi.org/10.24917/978380842533.

Harris, R. 2008. Cycero, tłum. P. Amsterdamski, Wydawnictwo Albatros, Warszawa.

Juza, M. 2014. Wykorzystanie internetowych środków przekazu w procesie komunikowania politycznego, [w:] Media i polityka. Relacje i współzależności, M. Adamik-Szysiak (red.), Wydawnictwo Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin.

Keeplinger, H. M. 2007. Demontaż polityki w społeczeństwie informacyjnym, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.

Leszczuk-Fiedziukiewicz, A. 2011. Internet jako narzędzie kreowania wizerunku polityka, „Nowe Media”, nr 2. DOI: https://doi.org/10.12775/NM.2011.002.

Machiavelli, N. 2004 Książę, tłum. Cz. Nanke, Wydawnictwo Antyk, Kęty.

Mann, T. 2007. Czarodziejska góra, tłum. J. Kramsztyk, W. Tatarkiewicz, Wydawnictwo Muza, Warszawa.

Mouffe, Ch. 2005. Paradoks demokracji, tłum. W. Jach, M. Kamińska, A. Orzechowski, Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Wyższej Szkoły Edukacji, Wrocław.

Napieralski, J. 2010. Mediatyzacja polityki. Konieczność, zagrożenie czy alternatywa? „Refleksje”, nr 2.

Ożóg, K. 2006. Pauperyzacja języka współczesnej polityki, „Ling Varia”, nr 1.

Radziszewska-Szczepaniak, D. 2004. Polityka jako roztropna realizacja dobra wspólnego: ujęcie Mieczysława Alberta Krąpca, „Studia Elbląskie”, nr 15, s. 315–331.

Riklin, A. 2000. Niccolo Machiavellego nauka o rządzeniu, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań.

Russell, B. 1959. Message to the future generations – wywiad z 1959 roku, https://www.youtube.com/watch?v=ihaB8AFO hZo (dostęp: 07.08.2022).

Sambor, J. 1985. Nowomowa – język naszych czasów, „Poradnik Językowy”, nr 6.

Sasińska-Klas, T. 2014. Mediatyzacja a medializacja sfery publicznej, „Zeszyty Prasoznawcze”, t. 57, nr 2 (218).

Seklecka, A. 2015. Komunikacja polityczna w kontekście rytualnej komunikacji medialnej. Przypadek polskich serwisów informacyjnych, [w:] Mediatyzacja komunikowania politycznego: w kręgu badań politologicznych i medioznawczych, M. Adamik-Szysiak (red.), Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin.

Skarżyńska, K. 2021. Jak porozumiewają się politycy: język ostrych kategoryzacji; psychologiczne przyczyny i konsekwencje, [w:] Zmiany w publicznych zwyczajach językowych, J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska

(red.), Rada Języka Polskiego przy Prezydium PAN , Warszawa.

Weber, M. 1998. Polityka jako zawód i powołanie, tłum. A. Kopacki, P. Dybel, Wydawnictwo Znak, Kraków.

Wojtkowski, Ł. 2012. Mediatyzacja polityki: amerykańska kampania prezydencka 2008, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/k.2022.29.2.39-50
Date of publication: 2023-03-17 10:48:47
Date of submission: 2022-10-10 20:00:49


Statistics


Total abstract view - 664
Downloads (from 2020-06-17) - PDF (Język Polski) - 501

Indicators



Refbacks

  • There are currently no refbacks.


Copyright (c) 2023 Wanda Kondracka

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.