Czy postępujący indywidualizm sprzyja wytwarzaniu bezpiecznej przestrzeni społecznej? Próba określenia kierunków poszukiwań

Resumen

Indywidualizm jest jednym z podstawowych procesów zmieniających tkankę życia współczesnych społeczeństw. Postępujące wzmacnianie autonomii, niezależności i prawa jednostki do jej społecznego samostanowienia istotnie zmieniają kształt podstawowej relacji dla życia zbiorowego, jaką jest współzależność jednostki ze społeczeństwem. W związku z tym nasuwają się dwa zasadnicze pytania. Pierwsze z nich dotyka kwestii, co, wraz z narastającym indywidualizmem, dzieje się w obszarze normatywności, drugie zaś odnosi się do tego, jak zmienia się funkcja integracyjna normatywności. Tak zarysowany problem jest rozpatrywany w odniesieniu do teoretycznych koncepcji indywidualizacji oraz indywidualizmu, a także do wybranych wyników badań procesu indywidualizmu polskiego społeczeństwa. Obie ramy odniesienia analizy rozpatrywanego problemu ukazują pewne kierunki poszukiwań odpowiedzi na postawiony problem.