Prywatne geografie. Fenomen poszukiwań genealogicznych we współczesnej Polsce jako przyczynek do studiów nad oddolnymi strategiami percepcji przestrzeni

Streszczenie w języku polskim

Artykuł stanowi multidyscyplinarną propozycję teoretyczną z pogranicza geografii człowieka, socjologii i antropologii kulturowej, która umożliwia kategoryzację oraz analizę problemów składających się na fenomen amatorskiej genealogii w Polsce. W tekście przedstawione zostały wybrane aspekty zjawiska na różnych poziomach odnoszące się do problematyki relacji człowiek – przestrzeń: począwszy od elementarnej więzi z miejscem pochodzenia przodków, poprzez przestrzenne praktyki pamięci w przypadku genealogii przesiedleńczych, a skończywszy na konstruowaniu wyobrażeń o przestrzeni życia przodków w oparciu o „wielką historię”, która dostarcza rodzinnym genealogiom punktów odniesienia w postaci symboli, miejsc, zdarzeń czy postaci. Rozmaite sposoby, za pomocą których genealodzy-amatorzy konstruują wiedzę o rodzinnej przeszłości, wytyczają bowiem drogi percepcji przestrzeni: tak w wymiarze prywatnym i lokalnym, jak również tym związanym ze zbiorową wyobraźnią narodu. Pozwala to uznać kategorię przestrzeni za kluczowy element w tego rodzaju praktykach pamięci rodzinnej. Powstające w ich efekcie wyobrażenia to tymczasem „prywatne geografie” stanowiące konceptualny odpowiednik „prywatnych” lub „oddolnych historii” (bottom-up histories, histories of below).