„Sztuka” nauczania-uczenia się: nauczyciel czy uczeń jako homo hubris w przestrzeni medialnej?

Marta Wrońska

Streszczenie w języku polskim


Wprowadzenie

Dynamiczne przemiany kulturowe, ekonomiczne czy naukowo-techniczne wymuszają transformacje w procesach edukacyjnych. Obecnie nauczanie-uczenie się nie należą do dziedzin prostych i z pewnością nie zawsze przyjemnych. Współcześnie proces uczenia nie polega na sztywnym realizowaniu programu, lecz na reagowaniu na pojawiające się problemy i na umiejętności utworzenia odpowiednich warunków do ich rozwiązywania.

Cel badań

Istotne w badaniach były kluczowe pytania: jakie są konstytutywne elementy sztuki nauczania uczenia się? czy będą sprzyjać rozwojowi osobowości nowoczesnej określanej jako homo hubris? kogo w przestrzeni medialnej można określić mianem homo hubris?

Narzędzia badawcze

W badaniach zastosowano autorskie testy diagnozujące: wiedzę deklaratywną (declarative knowledge) adolescentów i nauczycieli o mediach; wiedzę proceduralną (procedural knowledge) związaną z umiejętnościami stosowania mediów, oraz skalę do badania postaw adolescentów i nauczycieli wobec mediów

Wyniki i wnioski

Otrzymane wyniki nie napawają optymizmem. Nauczyciele, którzy wzięli udział w moich badaniach, wypadli gorzej od swoich uczniów we wszystkich trzech opisanych przez mnie obszarach. Hhomo hubris w przestrzeni medialnej to adolescent. Ponadto wiedza respondentów o współczesnych mediach ma charakter wybiórczy i ograniczony, a ich umiejętności sprowadzają się tylko do podstawowych operacji.


Słowa kluczowe


badania własne, cechy osobowości nowoczesnej, koncepcja człowieka nowoczesnego, przestrzeń medialna, „sztuka” nauczania-uczenia się i jej atrybuty

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Bauman, Z. (2006). Płynna nowoczesność. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Brophy, J. (2002). Motywowanie uczniów do nauki. Warszawa: PWN.

Covington, M.V., Teel, K.M. (2004). Motywacja do nauki. Gdańska: GWP.

Dembo, M.H. (1997). Stosowana psychologia wychowawcza. Warszawa: WSiP.

Highet, G. (1955). The art of teaching. New York: Vintage Book.

Galloway, Ch. (1988). Psychologia nauczania uczenia się, t. II. Warszawa: PWN.

Goffman, E. (1975). Charakterystyka instytucji totalnych. W: W. Dereczyński, A. Jasińska-Kania, J. Szacki J. (red.). Elementy teorii socjologicznych. Materiały do dziejów współczesnej socjologii zachodniej (s. 150-178). Warszawa: PWN.

Gombrich, E. (2016). The Story of Art. UK: Phaidon Press Ltd.

James, W. (1958). Talks to Teachers. New York: Norton.

Janowski, A. (1988). Ukryty program polskiej szkoły. Warszawa: „Res Publica” nr 4.

Kozielecki, J. (1997). Transgresja i kultura. Warszawa: Wydaw. Akademickie „Żak”.

Kupisiewicz, Cz. (1988). Podstawy dydaktyki ogólnej, Warszawa: PWN.

Kujawiński, J. (2010). Ewolucja szkoły i jej współczesna wizja, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Krzysztofek, K., Szczepański, M. (2005). Zrozumieć rozwój. Od społeczeństw tradycyjnych do informacyjnych. Katowice: Wydaw. Uniwersytetu Śląskiego.

Kwieciński, Z. (1998). Wizje przyszłości a zmiany edukacji. W: W. Strykowski (red.). Media a edukacja. (s.17-25). Poznań: Wydaw. eMPi2.

Maslow, A. (2018). Motywacja i osobowość. Warszawa: PWN.

MEN (2017). Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej, Dziennik Ustaw, Warszawa, dnia 24 lutego 2017 r. Poz. 356.

PARLAMENT EUROPEJSKI (2016). Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych). Dz.Urz.UE L 119/1 z 4.05.2016.

Reykowski, J. (1982). Z zagadnień psychologii motywacji. Warszawa: WSiP.

Śliwerski, B. (1998). Współczesne teorie i nurty wychowania. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Wrońska, M. (2012). Kultura medialna adolescentów. Studium dostępu i zastosowań. Rzeszów: Wydaw. Uniwersytetu Rzeszowskiego.

Wrońska, M., (2016). Kultura medialna w małej szkole - raport z badań. W: M. Wrońska (red.) Mała szkoła w przestrzeni medialnej, seria: Oblicza małej szkoły w Polsce i na świecie. (s. 46-61). Rzeszów: Wydaw. Uniwersytet Rzeszowski.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2021.40.2.125-138
Data publikacji: 2021-07-08 10:34:20
Data złożenia artykułu: 2020-11-04 12:03:30


Statystyki


Widoczność abstraktów - 1207
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 650

Wskaźniki





Prawa autorskie (c) 2021 Marta Wrońska

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.