Humanistyczny charakter pedagogiki Ireny Wojnar (w kontekście „rozwijania tkanki ludzkiej”)

Streszczenie w języku polskim

Wprowadzenie: Ideą przewodnią analizowanych publikacji profesor Ireny Wojnar jest przekonanie, że jednym z naczelnych problemów współczesności jest wzmocnienie roli człowieka jako podmiotu sprawczego wyznaczającego procesy obiektywne; mobilizowanie różnorodnych działań na rzecz przywrócenia należnej rangi wartościom uniwersalnym; realizacja pedagogiki humanistycznej. Analizując argumenty przemawiające za aktualnością i posłannictwem  pedagogiki zorientowanej humanistycznie, w powiązaniu z realiami życia w świecie tu i teraz, wskazuje się na wielorakie zagrożenia globalne, na głęboki kryzys cywilizacyjny, na upadek struktur wartości, na niedomogi oddziaływań  edukacyjnych, na współczesne przemiany filozoficzne, na odbudowę tożsamości człowieka i inne wyzwania nadchodzących czasów.
Cel badań: Celem prezentowanego artykułu jest ukazanie w sposób syntetyczny humanistycznych aspektów pedagogiki uprawianej przez Irenę Wojnar, przedstawienie inspiracji i założeń tej pedagogiki oraz postawienie kwestii jej specyfiki i statusu, a także rosnącego znaczenia w umacnianiu humanistycznego oblicza świata współczesnego. Podstawą jest analiza tekstów i dokonań pedagogicznych oraz inicjatyw, w których zaangażowana była Uczona, a także jej wypowiedzi zawartych w opublikowanych wywiadach.
Stan wiedzy: W pierwszej części artykułu, odwołując się do tradycji badawczej, wyeksponowano podstawowe tezy i kategorie pojęciowe teorii wychowania estetycznego/wychowania przez sztukę, inspirowane założeniami pedagogiki kultury i poparte humanistycznym ideałem kształcenia. Natomiast w drugiej części podjęto próbę syntetycznej prezentacji wybranych elementów koncepcji pedagogiki humanistycznej, traktowanej jako swoisty instrument w walce o obronę humanizmu i kondycję rodzaju ludzkiego oraz tworzenie warunków wychowania dla lepszej przyszłości świata.
Podsumowanie: Profesor I. Wojnar do wysokich wymiarów podnosi  znaczenie humanistycznej pedagogiki w kreowaniu wizji świata, a także intencje humanizmu jako filozofii i światopoglądu; na wielu obszarach zarysowuje humanistyczne horyzonty edukacji człowieka w skomplikowanej współczesności z jej nieprzejrzystą rzeczywistością, pełną wielorakich zagrożeń cywilizacyjnych.