Niektóre uwarunkowania aktywności edukacyjnej dorosłych
Streszczenie w języku polskim
Obserwowany od lat niski wskaźnik aktywności edukacyjnej dorosłych skłania do podjęcia refleksji nad przyczynami tego zjawiska – postawienia diagnozy, która mogłaby stać się kanwą działań zmierzających do likwidacji tych przyczyn. W artykule skoncentrowano się na próbie ukazania uwarunkowań aktywności edukacyjnej dorosłych. Uznano, że znaczącą rolę odgrywają tu dwa rodzaje czynników: (1) związane z poczuciem bezpieczeństwa: osobistego, pracy czy edukacyjnego oraz (2) związane z kapitałem kulturowym jednostki. Poczucie bezpieczeństwa identyfikowane jest przez pryzmat stanu środowiska bezpieczeństwa, statusu i sytuacji społecznej oraz kompetencji jednostki i poczucia kontroli na własnym życiem i losem, a także osobowości dorosłego. Stan środowiska bezpieczeństwa został ukazany w perspektywie społecznej poprzez powiększającą się strefę ubóstwa, rozwarstwienie i polaryzację społeczną, marginalizację i wykluczenie społeczne oraz dyskryminacyjne formy zatrudnienia, naruszające prawa pracownicze i malejący przyrost naturalny, zmuszający pracowników do przedłużania okresu zatrudnienia, szczególnie w sytuacji coraz większej niewydolności systemu zabezpieczeń społecznych. Zaproponowano spojrzenie na aktywność edukacyjną dorosłych przez pryzmat dominacji potrzeb rynku pracy, ale także wydłużającego się życia Polek i Polaków. Natomiast znaczenie kapitału kulturowego przejawia się w stratyfikacji społecznej: w społeczeństwach postkomunistycznych nabywanie kapitału kulturowego jest bowiem postrzegane jako droga do awansu społecznego, ponieważ o stratyfikacji społecznej nie decyduje zarówno odziedziczony kapitał ucieleśniony (inkorporowany), jak i uprzedmiotowiony (zobiektywizowany). W tej sytuacji największe znaczenie ma kapitał zinstytucjonalizowany, głównie w postaci sformalizowanego wykształcenia, potwierdzonego dyplomami uczelni. Ukształtowana w PRL ścieżka awansu, osadzona w wykształceniu, opierała się na antynomii: praca fizyczna versus praca umysłowa, z których to ta druga nobilitowała. Zdobycie wykształcenia, najlepiej wyższego, było substytutem nobilitacji opartej na tzw. starych pieniądzach czy budowanej przez pokolenia pozycji zawodowej.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Booth K., Security and Emancipation. „Review of International Studies”, vol. 17.
Bourdieu P., Passeron J.-C., 1990, Reprodukcja: elementy teorii systemu nauczania. Warszawa, PWN.
Bourdieu P., 1986, The forms of capital. W: J.G. Richardson (red.), Handbook of theory and research for sociology of education. New York, Westport, Connecticut, London: Greenwood Press.
Buzan B., 1983, Poeple States and Fear. The National Security Problem in International Relations, Brighen.
Fatyga B., 2010, Kapitał kulturowy. W: A. Matuchniak-Krasuska, Zarys socjologii sztuki Pierre’a Bourdieu. Warszawa, Oficyna Naukowa.
Gardocki L., 1999, Obrona konieczna, czyli triumf prawa nad bezprawiem. „Rzeczpospolita”, nr 142.
Human Development Report 1994, Publishet for the United Nations Development Programme (UNDP). New York Oxford, Oxford University Press.
Jarosz M., 2008, Obszary wykluczenia w Polsce. W: Wykluczeni, wymiar społeczny, materialny i etniczny. Warszawa, Instytut Studiów Politycznych PAN.
Klamut R., 2012, Bezpieczeństwo jako pojecie psychologiczne. „Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Ekonomia i Nauki Humanistyczne”, nr 286, z. 19 (4/2012).
Komisja Europejska /EACEA/Eurydice, 2015. Adult Education and Training in Europe: Widening Access to Learning Opportunities. (Edukacja i szkolenia dorosłych w Europie: zwiększanie dostępu do możliwości uczenia się) Raport Eurydice. Luksemburg: Urząd Publikacji Unii Europejskiej. Korzeniowski L.F., 2008, Securitologia. Nauka o bezpieczeństwie człowieka i organizacji społecznych. Kraków.
GUS, 2013, Kształcenie dorosłych. Warszawa.
Marciniak E.M., 2009, Psychologiczne aspekty poczucia bezpieczeństwa. W: S. Sulowski, M. Brzeziński, Bezpieczeństwo wewnętrzne państwa. Wybrane zagadnienia. Warszawa.
Maslow A., 2009, Motywacja i osobowość. Warszawa.
Monitor kształcenia i szkolenia, 2015, Polska, Urząd Publikacji Unii Europejskiej, Luksemburg.
Narodowa Strategia Integracji Społecznej dla Polski, 2003, Warszawa.
Pokruszyński W., 2010, Teoretyczne aspekty bezpieczeństwa. Józefów.
Sillamy N., 1996, Słownik psychologii. Katowice.
Standing G., 2017, Prekariat. Nowa niebezpieczna klasa. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Tomiło J., 2015, Edukacja dla bezpieczeństwa w perspektywie antropocentrycznej. Piotrków Trybunalski, NWP.
Uchnast Z., 1990, Metoda pomiaru bezpieczeństwa. W: A. Januszewski, Z. Uchnast, T. Witkowski (red.), Wykłady z psychologii w KUL, t. 5, Lublin.
Urbanek A., 2013, Wybrane problemy bezpieczeństwa. Dziedziny bezpieczeństwa. Słupsk.
Wójcik Z., 2003, Poczucie bezpieczeństwa a niepokój u młodzieży. „Prace naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie” seria: Psychologia, z. X.
NETOGRAFIA:
http://epp.eurostat.ec.europa.eu
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2019.38.3.237-253
Data publikacji: 2019-12-28 00:00:00
Data złożenia artykułu: 2017-05-29 11:22:40
Statystyki
Wskaźniki
Prawa autorskie (c) 2020 Janusz Piotr Tomiło
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.