Komunikacja niewerbalna młodzieży nieprzystosowanej społecznie
Streszczenie w języku polskim
Artykuł zawiera przegląd zagadnień dotyczących komunikacji niewerbalnej i jej znaczenia w rozpoznawaniu symptomów nieprzystosowania społecznego u młodzieży. Dokonano analizy poszczególnych kodów niewerbalnych, posługując się klasyfikacją B. Kaczmarka (1998) i zwracając uwagę na ich specyficzne przejawy u młodzieży z trudnościami w socjalizacji. Wskazano na specyfikę tych zachowań, które mogą wskazywać na postawę odrzucenia norm osób dorosłych. Podkreślono rangę KNW w kompensowaniu niedostatków komunikacji językowej ze względu na powszechność posługiwania się przez młodzież nieprzystosowaną kodem ograniczonym.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Adler R. B., Rosenfeld L. B., Proctor R. F. (2007). Relacje interpersonalne. Proces porozumiewania się, Rebis, Poznań.
Aronson E. (1978). Człowiek – istota społeczna, PWN Warszawa.
Argyle M. (1999) Psychologia stosunków międzyludzkich, PWN, Warszawa.
Braun-Gałkowska M. (1995). Test Rysunku Rodziny. W: J. Stachyra (red.).Wybrane metody diagnostyczne w surdopsychologii. Wyd. UMCS Lublin, s. 57–86.
Ciosek M. (2003). Psychologia sądowa i penitencjarna. Lexis Warszawa
Darwin K. (1988). O wyrazie uczuć u człowieka i zwierząt. PWN Warszawa.
Delio M. (1995). Egzotyczna sztuka dekorowania ciała. Warszawa.
Domachowski W., Kowalik St., Miluska J. (1984). Z zagadnień psychologii społecznej. PWN Warszawa.
Easson W. M. (1966). Psychological environmental reaction to congenital defect. “Journal of Nerves Mental Disorders”, 142, 453.
Ekman P. (2006). Kłamstwo i jego wykrywanie w biznesie, polityce i małżeństwie. PWN Warszawa
Goldstein A., Gallagher T. M. (1992). Strategies for Promoting the Social – Communicative Competence of Young Children with Specific Language Impairement. W: Social Competence of Young Children with Disabilities: Issues and Strategies for Intevention. P. H. Brooks Baltimore, s. 189–213.
Goldstein A. P., McGinnis E.(2001). Skillstreaming. Kształtowanie młodego człowieka. Nowe perspektywy nauczania umiejętności społecznych. KARAN, Warszawa.
Jędrzejewski M. (1999). Młodzież a subkultury. Wyd.Akademickie „Żak”, Warszawa.
Kaczmarek B. L.(2003). Rodzaje kodów komunikacyjnych. W: B. Kaczmarek, K. Markiewicz (red.). Komunikowanie się we współczesnym świecie. UMCS, Lublin, s. 11–26.
Kaczmarek B. L. (1998). Mózg, język, zachowanie. UMCS, Lublin.
Kaczmarek B. L.(2005). Misterne gry w komunikację. UMCS, Lublin.
Kępiński A. (1989). Poznanie chorego, PZWL, Warszawa
Knapp M. L., Hall J. A. (2000). Komunikacja niewerbalna w interakcjach międzyludzkich, Atrium, Wrocław.
Kowalik S. (1984). Komunikacja językowa, W: W. Domachowski, St. Kowalik, J. Miluska (red.) Z zagadnień psychologii społecznej. PWN, Warszawa, s. 94–119.
Kozak S. (2007). Patologie wśród młodzieży. Diffin, Warszawa.
Kurcz I. (2000). Psychologia języka i komunikacji. Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.
Lombroso C. (1987). Geniusz i obłąkanie, PWN, Warszawa.
Łęcki K., Szóstak A.(1999). Komunikacja interpersonalna w pracy socjalnej. Biblioteka Pracownika Socjalnego, Katowice.
Machel H. (2003). Więzienie jako instytucja karna i resocjalizacyjna. ARCHE, Gdańsk.
Molcho S. (1998). Mowa ciała. Diogenes, Warszawa.
Nęcki Z. (2000). Komunikacja międzyludzka. Wyd. Antykwa, Kraków.
Orzechowski S. W. (2007). Komunikacja niejęzykowa a wiarygodność. UMCS, Lublin.
Orzechowski S. (2009). O relacjach pomiędzy komunikacja niejęzykową a językową. W: K. Markiewicz, J. Syroka (red.) Komunikowanie się w sytuacjach społecznych. UMCS, Lublin, s. 111–116.
Pasko-Porys W. (2007). Przesłuchanie i wywiad. Psychologia kryminalistyczna. Oficyna Naukowa, Warszawa.
Pease A. (2001). Mowa ciała. Jak odczytywać myśli innych ludzi z ich gestów. Jedność, Kielce.
Prejs B. (2005). Subkultury młodzieżowe. Wyd. KOS, Katowice.
Przetacznik‑Gierowska M., Tyszkowa M. (1996). Psychologia rozwojowa człowieka. T. I., PWN, Warszawa.
Retter H. (2005). Komunikacja codzienna w pedagogice. GWP, Gdańsk.
Reykowski J. (1968). Eksperymentalna psychologia emocji. KIW, Warszawa.
Rosenthal R. (1991). O społecznej psychologii samospełniającego się proroctwa. Dalsze dane potwierdzające istnienie efektów Pigmaliona i mechanizmów pośredniczących w ich występowaniu. W: J. Brzeziński (red.) Społeczny kontekst badań psychologicznych i pedagogicznych. Wyd. Naukowe UAM, Poznań, s. 341–389.
Snopek M. (2010). Tatuaż. Element wspólczesnej kultury. Wyd. Adam Marszałek, Toruń.
Surzykiewicz J. (2008). Profilaktyczna pomoc wychowawcza w szkole w zapobieganiu agresji: Znaczenie kompetencji społecznych. W: M. Libiszowska‑Żółkowska, K. Ostrowska (red.) Agresja w szkole. Diffin, Warszawa, s. 188–252.
Witkowski T. (2006). Psychologia kłamstwa. Biblioteka Moderatora, Taszów.
Woodworth R. S., Schlosberg H. (1966). Psychologia eksperymentalna. PWN, Warszawa.
Zazzo R. (1978). Przywiązanie – ujęcie interdyscyplinarne. PWN, Warszawa.
Zimbardo Ph. (1999). Psychologia i życie. PWN, Warszawa.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2013.32.0.365
Data publikacji: 2015-07-09 01:50:27
Data złożenia artykułu: 2015-07-09 01:17:44
Statystyki
Wskaźniki
Prawa autorskie (c) 2015 Anna Wojnarska
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.