Świadomość ekologiczna społeczeństwa polskiego w zakresie zasobów naturalnych i ich ochrony (przegląd badań)

Streszczenie w języku polskim

W artykule dokonano analizy badań polskiej opinii publicznej dotyczących świadomości ekologicznej polskiego społeczeństwa w odniesieniu do zasobów naturalnych i ich ochrony. Kwestia ta nie była dotąd w sposób zbiorczy prezentowana w literaturze przedmiotu. Dla realizacji celu, tj. przedstawienia poziomu owej świadomości, zaprezentowano i przeanalizowano wyniki badań opinii publicznej dotyczące: ochrony środowiska jako problemu społecznego i źródeł wiedzy na ten temat, zmian klimatycznych, zasobów naturalnych jako źródeł energii, stosunku do budowy elektrowni jądrowej i jakości powietrza. Oparto się na reprezentatywnych badaniach przeprowadzonych przez ośrodki badania opinii publicznej. Powyższe poprzedzone zostało ustaleniami terminologicznymi dotyczącymi takich terminów, jak „bezpieczeństwo ekologiczne”, „zasoby naturalne”, „świadomość ekologiczna” i „opinia publiczna”, przy czym zaproponowano nowe ujęcie świadomości ekologicznej, nawiązujące do elementów konstrukcyjnych świadomości prawnej. Przyjęto, iż poznanie poziomu świadomości społecznej jest przydatne w konstruowaniu rozwiązań prawnych sprzyjających postawom proekologicznym oraz w podejmowaniu decyzji o stopniowym zwiększaniu stopnia dopuszczenia społeczeństwa do zarządzania zasobami naturalnymi. Potwierdzono hipotezę badawczą, zgodnie z którą poziom świadomości społeczeństwa polskiego w zakresie zasobów naturalnych nie jest optymalny, ale ulega stopniowemu podwyższeniu. Wskazano na potrzebę uzupełniania i wzmacniania rozwiązań prawnych sprzyjających działaniom proekologicznym poprzez działania edukacyjne i wychowawcze.