Konwergencja międzynarodowego prawa humanitarnego i prawa międzynarodowego praw człowieka w konfliktach zbrojnych

Streszczenie w języku polskim

Artykuł dotyczy konwergencji międzynarodowego prawa humanitarnego i prawa międzynarodowego praw człowieka w konfliktach zbrojnych. Międzynarodowe prawo humanitarne i prawo praw człowieka zbliżają się oraz wzajemnie przenikają, ponieważ u podstaw obu tych dyscyplin prawa międzynarodowego publicznego znajduje się prawo naturalne. Jakkolwiek międzynarodowe prawo humanitarne stanowi lex specialis, to jednak reguły ogólne dotyczące interpretacji traktatów wyraźnie wskazują, że prawo międzynarodowe praw człowieka musi być interpretowane w kontekście innych reguł prawa międzynarodowego, a jego ewentualne derogacje muszą być kompatybilne z innymi zobowiązaniami międzynarodowymi państwa, w tym z prawem humanitarnym. W przypadku konfliktu między międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem międzynarodowym praw człowieka mechanizm rozwiązywania sprzeczności między normami został przez Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości uzupełniony interpretacją w oparciu o zasadę integracji systemowej, co skutkuje „humanizacją” międzynarodowego prawa humanitarnego. W przypadku stosowania instrumentów uniwersalnych i regionalnych prawa międzynarodowego praw człowieka mamy do czynienia z „humanitaryzacją” tych praw. Dlatego w praktyce coraz częściej zwraca się uwagę na komplementarność międzynarodowego prawa humanitarnego i prawa międzynarodowego praw człowieka, co znajduje potwierdzenie w dyskusjach i rezolucjach dotyczących sytuacji w konfliktach zbrojnych Organizacji Narodów Zjednoczonych.