Ewolucja kodeksowej regulacji wygaśnięcia stosunku pracy

Streszczenie w języku polskim

W artykule autor opisuje zmiany regulacji prawnej dotyczącej wygaśnięcia stosunku pracy. Wygaśniecie stosunku pracy powoduje ustanie tej więzi prawnej z mocy innego niż czynność prawna zdarzenia prawnego, z którym ustawa wiąże taki właśnie skutek. Po raz pierwszy regulacja wygaśnięcia stosunku pracy została wprowadzona do systemu prawnego przez Kodeks pracy w 1975 r. Kodeks przewidywał wówczas trzy przypadki wygaśnięcia – porzucenie pracy, upływ trzech miesięcy nieobecności w pracy z powodu tymczasowego aresztowania oraz niezgłoszenie się do pracy przez pracownika wybranego do pełnienia funkcji publicznej w ciągu siedmiu dni od ustania kadencji. Obecnie katalog ten został rozszerzony o śmierć pracownika i śmierć pracodawcy, usunięto zaś z niego porzucenie pracy. Analiza przeprowadzona w artykule dowodzi, że powszechnie przyjmowana teza o zamkniętym ustawowo katalogu przypadków wygaśnięcia stosunku pracy nie jest prawidłowa. Wydaje się, że skutek ten powoduje także ubezwłasnowolnienie całkowite pracownika oraz zjednoczenie w jednej osobie przymiotu pracownika i pracodawcy.