Skazanie bez rozprawy w perspektywie uchwalonych i projektowanych zmian w procesie karnym
Streszczenie w języku polskim
Przedmiotem artykułu jest ukazanie instytucji skazania bez rozprawy w perspektywie czasowej oraz wpływu regulacji innych państw na obecny charakter tej instytucji. Przedstawiono podobieństwo skazania bez rozprawy do włoskiego pattegiamento. Pierwotna regulacja art. 335 k.p.k. znacząco odbiega od obecnego brzmienia i zakresu przedmiotowego skazania bez rozprawy. W perspektywie zmian uchwalonych i projektowanych zwrócono uwagę na ochronę praw pokrzywdzonego, które powinny być respektowane również w postępowaniach zmodyfikowanych. Oceniono zmiany wprowadzone nowelą z września 2013 r. i lutego 2015 r. Pozytywnie oceniono zmiany projektowane, które obecnie są przedmiotem procesu legislacyjnego.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Bogusłowicz A., „Postępowanie skrócone” – klasyczna forma konsensualnego sposobu zakończenia postępowania karnego, „Prokuratura i Prawo” 2006, nr 4.
Boratyńska K.T., Królikowski M., [w:] Kodeks postępowania karnego – komentarz, red. A. Sakowicz, Warszawa 2015.
Brodzisz Z., [w:] Kodeks postępowania karnego – komentarz, red. J. Skorupka, Warszawa 2015.
Druk nr 207, www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/druk.xsp?nr=207 [data dostępu: 07.03.2016].
Druk nr 870, www.sejm.gov.pl/Sejm7.nsf/druk.xsp?nr=870 [data dostępu: 28.02.2016].
Druk nr 2393, www.sejm.gov.pl/sejm7.nsf/druk.xsp?nr=2393 [data dostępu: 28.02.2016].
Fanchiotti V., Negotiated Justice in Italy, [w:] Settlements in Criminal Procedures, “Archivum Iuridicum Cracoviense” 1998–1999, Vol. XXXI–XXXII.
Gostyński Z., Zasada szybkości w nowym Kodeksie postępowania karnego, [w:] Nowy Kodeks postępowania karnego. Zagadnienia węzłowe, Kraków 1998.
Grzegorczyk T., Wniosek o naprawienie szkody w nowym prawie i postępowaniu karnym, [w:] Kodeks postępowania karnego. Krótkie komentarze, z. 3, Warszawa 1997.
Grzegorczyk T., Wybrane zagadnienia najnowszej nowelizacji procedury karnej, „Państwo i Prawo” 2003, z. 8.
Jasiński W., Instytucja skazania bez rozprawy (art. 335 k.p.k.) oraz dobrowolnego poddania się odpowiedzialności karnej (art. 387 k.p.k.) na tle naczelnych zasad procesu karnego, „Prokuratura i Prawo” 2005, nr 9.
Jeznach M., Akt oskarżenia, „Prokuratura i Prawo” 2006, nr 11.
Kardas P., Konsensualne sposoby rozstrzygania w świetle nowelizacji kodeksu postępowania karnego z dnia 10 stycznia 2003 r., „Prokuratura i Prawo” 2004, nr 1.
Kardas P., Zasada prawdy materialnej w perspektywie korespondencyjnej, koherencyjnej, pragmatycznej i konsensualnej teorii prawdy (kilka uwag na tle propozycji nowego ujęcia przepisów dotyczących postępowania dowodowego przed sądem pierwszej instancji oraz postępowania dowodowego w toku postępowania przygotowawczego), [w:] Kontradyktoryjność w polskim procesie karnym, red. P. Wiliński, Warszawa 2013.
Kodeks postępowania karnego – komentarz, red. P. Hofmański, t. 2, Warszawa 2011.
Koper R., Postępowanie mediacyjne a skazanie oskarżonego bez rozprawy, „Prokuratura i Prawo” 1999, nr 11–12.
Koper R., Warunki skazania oskarżonego wyrokiem bez rozprawy, „Przegląd Sądowy” 1999, nr 5.
Królikowski M., Sakowicz A., [w:] Kodeks postępowania karnego – komentarz, red. A. Sakowicz, Warszawa 2015.
Kruk E., Kilka uwag na temat stosowania art. 335 i art. 387 kodeksu postępowania karnego, „Prokuratura i Prawo” 2000, nr 1.
Kruk E., Korzenie i koncepcja konsensualizmu w postępowaniu karnym, „Annales UMCS. Sectio G” 2001, Vol. XLVIII.
Kruk E., Wyrok skazujący na posiedzeniu sądu I instancji. Zagadnienia wybrane, „Annales UMCS. Sectio G” 1998, Vol. XLV.
Kurowska K., Konsensualne sposoby zakończenia postępowania karnego a sytuacja procesowa pokrzywdzonego, „Prokuratura i Prawo” 2002, nr 4.
Kuśmierczyk M., Czy jesteśmy skazani na porozumienia procesowe?, [w:] Ocena funkcjonowania porozumień procesowych w praktyce wymiaru sprawiedliwości, red. C. Kulesza, Warszawa 2009.
Nowikowski I., Odwoływalność czynności procesowych stron w polskim procesie karnym, Lublin 2001.
Opinia Krajowej Izby Radców Prawnych z dnia 5 lutego 2016 r. (230/16), http://orka.sejm.gov.pl/Druki8ka.nsf/0/0F886B16326355A1C1257F5400517C71/%24File/207-001.pdf [data dostępu: 06.03.2016].
Opinia Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego RP z dnia 29 lutego 2016 r. (BSA II – 021 – 38/16), http://orka.sejm.gov.pl/Druki8ka.nsf/0/CC7AB6DB0551BFC0C1257F6B003FCB99/%24File/207-005.pdf [data dostępu: 06.03.2016].
Paluszkiewicz H., [w:] System Prawa Karnego Procesowego, t. 3, cz. 2: Zasady procesu karnego, red. P. Wiliński, Warszawa 2013.
Paluszkiewicz H., [w:] K. Dudka, H. Paluszkiewicz, Postępowanie karne, Warszawa 2015.
Paluszkiewicz H., Pierwszoinstancyjne wyrokowanie merytoryczne poza rozprawą w polskim procesie karnym, Warszawa 2008.
Paprzycki L.K., Komentarz do art. 418 a k.p.k., LEX 2015.
Pączek I., Wniosek o skazanie bez rozprawy po noweli k.p.k. z dnia 27 września 2013 r., „Prokuratura i Prawo” 2015, nr 10.
Rogoziński P., Dobrowolne poddanie się oskarżonego odpowiedzialności karnej, „Państwo i Prawo” 2000, z. 9.
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 11 września 2014 r. – Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury (Dz.U., poz. 1218 ze zm.).
Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/PrzebiegProc.xsp?id=81FBEDF78E1591ABC1257F47004A6BD3 [data dostępu: 07.03.2016].
Skorupka J., Znaczenie porozumień procesowych dla modelu postępowania przygotowawczego, [w:] Ocena funkcjonowania porozumień procesowych w praktyce wymiaru sprawiedliwości, red. C. Kulesza, Warszawa 2009.
Skrętowicz E., Postępowanie nakazowe – zagadnienia wybrane, [w:] Współczesne problemy procesu karnego i jego efektywności (Księga pamiątkowa Prof. A. Bulsiewicza), red. A. Marek, M. Jeż-Ludwichowska [et al.], Toruń 2004.
Sprawozdanie Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, Druk nr 276, www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/druk.xsp?nr=276 [data dostępu: 07.03.2016].
Stefański R.A., Wniosek prokuratora o skazanie oskarżonego bez rozprawy, „Prokuratura i Prawo” 1998, nr 2.
Steinborn S., Kodeks postępowania karnego – komentarz do art. 335 k.p.k., LEX 2016.
Steinborn S., Porozumienia w polskim procesie karnym, Kraków 2005.
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz.U., nr 89, poz. 555 z późn. zm.).
Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego, ustawy – Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych (Dz.U., nr 17, poz. 155).
Ustawa z dnia 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 437).
Waltoś S., Dopuszczalność porozumiewania się i uzgadniania rozstrzygnięć przez uczestników postępowania karnego w świetle polskiej procedury karnej, [w:] Porozumiewanie się i uzgadnianie rozstrzygnięć przez uczestników postępowania karnego, red. A.J. Szwarc, Poznań 1993.
Waltoś S., Główne nurty nowelizacji procedury karnej, „Państwo i Prawo” 2003, z. 4.
Waltoś S., Kontradyktoryjność a prawda materialna, [w:] Kontradyktoryjność w polskim procesie karnym, red. P. Wiliński, Warszawa 2013.
Waltoś S., Nowe instytucje w kodeksie postępowania karnego z 1997 r., „Państwo i Prawo” 1997, z. 8.
Waltoś S., Porozumienia w europejskim procesie karnym. Próba syntetycznego spojrzenia, „Prokuratura i Prawo” 2000, nr 1.
Waltoś S., Porozumienia w polskim procesie karnym de lege lata i de lege ferenda, „Państwo i Prawo” 1992, z. 7.
Warchoł M., [w:] System Prawa Karnego Procesowego, t. 2: Proces karny. Rozwiązania modelowe w ujęciu prawnoporównawczym, red. P. Kruszyński, Warszawa 2014.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 sierpnia 2001 r., III KKN 372/99, LEX nr 52007.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 maja 2002 r., III KK 106/02, LEX nr 53328.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2007 r., V KK 421/06, OSNwSK 2007, nr 1, poz. 397.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 lutego 2007 r., III KK 478/06, „Prokuratura i Prawo” 2007, nr 6, poz. 18 (wkładka).
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 listopada 2008 r., V KK 322/08, OSNwSK 2008, nr 1, poz. 2344.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 stycznia 2012 r., III KK 414/11, LEX nr 1119524.
Zbrojewska M., Dobrowolne poddanie się karze w kodeksie postępowania karnego, Białystok 2002.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/sil.2016.25.2.71
Data publikacji: 2016-07-20 09:05:34
Data złożenia artykułu: 2016-03-11 07:35:51
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2016 Damian Kazimierz Gil
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.