Rola edukacji w kreacji kapitału społecznego – zarys problematyki

Streszczenie w języku polskim

Kapitał społeczny to pojęcie z pogranicza socjologii i ekonomii. Termin ten po raz pierwszy wprowadził do literatury socjologicznej P. Bourdieu w latach 70. XX w. W obecnych czasach koncepcja kapitału społecznego jest coraz bardziej popularna. W ciągu ostatnich 20 lat można zauważyć dynamiczny wzrost publikacji dotyczących tej tematyki. Ze względu na to, że koncepcja jest stosunkowo młoda, termin ten nie doczekał się jeszcze jednolitej definicji. Najczęściej kapitał społeczny jest rozumiany jako potencjał współdziałania osadzony w powiązaniach międzyludzkich i normach społecznych, który może przynieść korzyści osobom, grupom i społeczeństwom. Z racji wielości definicji trudno jest dokonać pomiaru kapitału społecznego oraz określić czynniki odpowiedzialne za jego wzrost. Analizując kapitał społeczny Polski, należy wziąć pod uwagę takie czynniki, jak: zaufanie, poziom społeczeństwa obywatelskiego (stopień zrzeszania się obywateli), wykształcenie oraz jakość i zadowolenie z życia Polaków. Socjologowie i ekonomiści uważają, że kapitał społeczny jest kluczowym źródłem dla osiągnięcia dobrobytu oraz pomyślności gospodarki państwa. Obecnie wszystkie badania pokazują, że w Polsce występuje deficyt kapitału społecznego spowodowany dramatycznie niskim poziomem zaufania.