Procesowe wykorzystanie podsłuchu w nowelizacji Kodeksu postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw z dnia 11 marca 2016 r. w świetle prawa do obrony
Streszczenie w języku polskim
Niniejszy artykuł opisuje zmiany, jakie zaszły w obrębie rozdziału 26 k.p.k. oraz art. 168b k.p.k. po wprowadzeniu nowelizacji Kodeksu postępowania karnego i niektórych innych ustaw, do której doszło 15 kwietnia 2016 r. Opracowanie w szczególności zawiera krytyczną analizę radykalnej zmiany treści art. 237a i 168b k.p.k. oraz konsekwencje wyrugowania art. 237 § 8 k.p.k. W tym kontekście należy zauważyć, że ustawodawca z pogwałceniem obowiązujących w demokratycznym państwie prawnym reguł umożliwił stosowanie podsłuchu procesowego w stosunku do wszystkich przestępstw ściganych z urzędu i wszystkich przestępstw skarbowych, pozbawiając tym samym uczestników postępowania karnego (a zatem nie tylko osoby, którym przysługuje prawo do obrony) możliwości zaskarżenia „decyzji o wykorzystaniu takich dowodów”, podejmowanej przez prokuratora. Jednocześnie nie przewidziano żadnego terminu, w ciągu którego takie dowody mogłyby być wykorzystane przez prokuratora. Celem pracy jest także przedstawienie pominięć prawodawczych, jakich dopuścił się ustawodawca, wprowadzając tę nowelizację.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Boratyńska K., Górski A., [w:] Kodeks postępowania karnego. Komentarz, red. A. Sakowicz, Warszawa 2016.
Cieślak M., Polska procedura karna. Podstawowe założenia teoretyczne, Warszawa 1984.
Chankowska J., Prawo oskarżonego do milczenia, „Prokuratura i Prawo” 2003, nr 3.
Drajewicz D., Glosa do wyroku SA w Lublinie z 18 maja 2009 r., II AKa 122/08, „Palestra” 2010, nr 5–6.
Girdwoyń P., Zarys kryminalistycznej taktyki obrony, Kraków 2004.
Grajewski J., [w:] J. Grajewski, K. Papke-Olszauskas, S. Steinborn, K. Woźniewski, Prawo karne procesowe. Część ogólna, Warszawa 2009.
Grajewski J., Steinborn S., [w:] Kodeks postępowania karnego, t. 1: Komentarz do art. 1–424, red. L.K. Paprzycki, Warszawa 2013.
Grzegorczyk T., Obrońca w postępowaniu przygotowawczym, Łódź 1988.
Grzęda E., Machlańska J., Procesowa kontrola kontaktów obrońcy z mandantem, [w:] Prawo do obrony – teoria a rzeczywistość, red. A. Światłowski, Kraków 2012.
http://orka.sejm.gov.pl/proc8.nsf/ustawy/207_u.htm [dostęp: 03.06.2016].
Kardas P., Ochrona tajemnicy obrończej. Kilka uwag o dopuszczalności kontroli i utrwalania treści rozmów oraz przekazów informacji realizowanych przy użyciu środków technicznych pomiędzy obrońcą a mandantem, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2011, nr 4.
Kruszyński P., Zasada domniemania niewinności w polskim procesie karnym, Warszawa 1983.
Machlańska J., Dowód z podsłuchu procesowego a ochrona tajemnicy obrończej, „Palestra” 2016, nr 1–2.
Marszał K., Proces karny, Katowice 1988.
Murzynowski A., Istota i zasady procesu karnego, Warszawa 1984.
Postanowienie SN z dnia 30 listopada 2007 r., WZ 50/07.
Postanowienie SN z dnia 4 lutego 2008 r., III KK 363/07.
Postanowienie SN z dnia 22 września 2008 r., IV KK 241/08.
Postanowienie TK z dnia 10 października 2012 r., Ts 38/12.
Rogalski M., [w:] M. Klejnowska, C.P. Kłak, M. Rogalski, Z. Sobolewski, P.K. Sowiński, Proces karny. Część szczególna, Warszawa 2007.
Sakowicz A., [w:] Kodeks postępowania karnego. Komentarz, red. A. Sakowicz, Warszawa 2016.
Sarnecki P., [w:] Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, red. L. Garlicki, t. 3, Warszawa 1999.
Skrzydło W., Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, Warszawa 2013.
Sobolewski Z., Samooskarżenie w świetle prawa karnego (nemo se ipsum accusare tenetur), Warszawa 1982.
Steinborn S., [w:] Kodeks postępowania karnego. Komentarz do wybranych przepisów, red. S. Steinborn, Lex/el., 2016.
Tęcza-Paciorek A., Zasada domniemania niewinności w polskim procesie karnym, Warszawa 2012.
Waltoś S., Naczelne zasady procesu karnego, Warszawa 1999.
Waltoś S., Proces karny, Warszawa 2009.
Wiliński P., Zasada prawa do obrony w polskim procesie karnym, Kraków 2006.
Woźniak A., Realizacja wybranych gwarancji procesowych oskarżonego w kontradyktoryjnym procesie karnym, [w:] Kontradyktoryjność w polskim procesie karnym, red. P. Wiliński, Warszawa 2013.
www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/druk.xsp?nr=207 [dostęp: 03.06.2016].
www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/PrzebiegProc.xsp?nr=207 [dostęp: 03.06.2016].
Wyrok SA w Krakowie z dnia 19 września 2002 r., II AKa 191/02.
Wyrok SA w Lublinie z dnia 18 maja 2009 r., II AKa 122/08, Lex nr 513128.
Wyrok SN z dnia 5 marca 1979 r., II KR 30/79.
Wyrok SN z dnia 28 lipca 1980 r., III KR 223/80.
Wyrok SN z dnia 15 kwietnia 1981 r., IV KR 60/81.
Wyrok SN z dnia 20 sierpnia 1981 r., V KRN 180/81.
Wyrok SN z dnia 3 lipca 1987 r., IV KR 186/87.
Wyrok TK z dnia 24 października 2001 r., SK 22/01, OTK ZU 2001, nr 7.
Wyrok TK z dnia 17 lutego 2004 r., SK 39/02, OTK ZU 2004, nr 2A.
Wyrok TK z dnia 24 marca 2004 r., K 37/03, OTK ZU 2004, nr 3/A.
Wyrok TK z dnia 16 kwietnia 2009 r., P 11/08.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/sil.2016.25.4.129
Data publikacji: 2017-06-05 15:37:40
Data złożenia artykułu: 2016-06-04 18:52:06
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2017 Joanna Machlańska
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.