Glosa do postanowienia SN z dnia 30 marca 2016 r., I KZP 23/15 (OSNKW 2016, nr 5, poz. 29)
Streszczenie w języku polskim
W glosie krytycznej wobec postanowienia SN z dnia 30 marca 2016 r. (I KZP 23/15) wykazano, że ustalanie tożsamości rodzajowej przestępstw metodą in concreto, a więc przez porównanie dóbr prawnych, które zostały naruszone lub zagrożone w wyniku konkretnych czynów przestępnych, powinno mieć miejsce w pewnych wypadkach, gdy mamy do czynienia z przestępstwami chroniącymi dwa lub więcej dobra prawne w sposób alternatywny lub mieszany. W pozostałych sytuacjach oceny tożsamości rodzajowej przestępstw należy dokonywać in abstracto, czyli przez porównanie dóbr prawnych chronionych w danych typach przestępstw. Rezultaty tej metody, istotne dla badania tożsamości rodzajowej przestępstw, będą bowiem identyczne, jak metody in concreto, jednakże ta pierwsza bardziej sprzyja rozpoznaniu sprawy bez zbędnej zwłoki.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Cieślak W., Niektóre zagadnienia przedmiotu karnoprawnej ochrony, „Państwo i Prawo” 1993, z. 11–12.
Daniluk P., Przestępstwa podobne w polskim prawie karnym, Warszawa 2013.
Nowe kodeksy karne – z 1997 r. z uzasadnieniami, Warszawa 1997.
Świda W., Prawo karne. Część ogólna, Warszawa 1966.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/sil.2016.25.4.247
Data publikacji: 2017-06-05 15:37:46
Data złożenia artykułu: 2017-01-02 15:42:20
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2017 Paweł Daniluk
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.