Postulat ochrony interesów małoletnich w świetle przepisów dotyczących spraw o przysposobienie
Streszczenie w języku polskim
Procedura adopcyjna, której ramy wyznaczają przepisy Kodeksu postępowania cywilnego opiera się o zasadę ochrony dobra małoletniego. Niemal każda czynność wymagana podczas przeprowadzania tego procesu wymaga zabezpieczenia jego interesu. Powyższe wpisuje się w zakres badań objętych niniejszym artykułem i sprowadza się do identyfikacji wyzwań związanych z urzeczywistnieniem praw i obowiązków uczestników postępowania adopcyjnego w myśl ochrony interesu małoletniego. Przedstawiony problem badawczy istotny jest przede wszystkim ze względu na pozycję prawną przysposabianego dziecka. Celem publikacji jest przeprowadzenie wartościującej oceny sposobów i form ochrony interesu małoletnich analizowanych w oparciu o przepisy dotyczące postępowania cywilnego. Metodologia badawcza zastosowana w artykule w zasadniczej większości opiera się o metodę dogmatyczno-prawną polegającą na językowo-logicznej analizie tekstów prawnych. Skutkiem jej wdrożenia jest uzyskanie właściwego znaczenia interpretowanego tekstu prawnego pod kątem języka, w jakim tekst ten jest sformułowany. Zastosowanie tej metody stanowi podstawę przeprowadzonych badań w oparciu, o które wyciągnięte zostaną obiektywnie przyjęte wnioski. Przyjmując powyższe założenia problemu badawczego oraz zastosowane metody badawcze, na potrzeby niniejszego artykułu przyjęta została teza, iż ustawodawca chroni interes małoletnich w procedurze adopcyjnej opartej o regulacje Kodeksu postępowania cywilnego.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
LITERATURA:
Andrzejewski M., Prawo rodzinne i opiekuńcze, Warszawa 2011.
Bagan-Kurluta K., Adopcja dzieci Rozwiązania prawne w wybranych państwach, Białystok 2009.
Borkowska K., Prawo dziecka do wypowiedzi w sprawach rozpoznawanych przez sąd rodzinny, Warszawa 2014.
Departament Pracy, Spraw Społecznych i Rodziny, Informacja o wynikach kontroli. Wykonywanie zadań przez ośrodki adopcyjne, Warszawa 2017.
Holewińska-Łapińska E. [w:] System Prawa Prywatnego. Prawo rodzinne i opiekuńcze, red. T. Smyczyński, tom 12, Warszawa 2011.
Ignatowicz J., Nazar M., Prawo rodzinne, Warszawa 2016.
Kancelaria Senatu, Biuro Analiz, Dokumentacji i Korespondencji –
Dział Analiz i Opracowań Tematycznych, Przysposobienie i piecza zastępcza w Polsce, Warszawa 2021.
Kuchnio M. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Postępowanie nieprocesowe. Postępowanie w razie zaginięcia lub zniszczenia akt. Postępowanie zabezpieczające. Komentarz aktualizowany, red. O. M. Piaskowska, LEX/el. 2023.
Liżyńska K., Płońska A., Uwagi o sposobie ustawowego ujęcia przestępstwa zajmowania się, organizowaniem adopcji wbrew przepisom ustawy (art. 211a kodeksu karnego), „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 2011, z. 3.
Pruś P., Komentarz do art. 586(1), [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz aktualizowany. Tom II. Art. 478-1217, red. M. Manowska, 2022, LEX/el.
Regulska A., Adopcja – w kierunku dobra dziecka i spełnionego rodzicielstwa, „Studia Gdańskie” 2019, t. 45.
Regulska A., Rodzina i piecza zastępcza nad dzieckiem w perspektywie zasady pomocniczości. Analiza dyskursu retoryki politycznej, Warszawa 2018.
Smyczyński T., Prawo rodzinne i opiekuńcze, Warszawa 2016.
Winiarz J., Gajda J., Prawo rodzinne, Warszawa 2001.
AKTY PRAWNE:
Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku (t. jedn.: Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483, z 2001 r. Nr 28, poz. 319, z 2006 r. Nr 200, poz. 1471, z 2009 r., Nr 114, poz. 946).
Europejska Konwencja o przysposobieniu dzieci, sporządzona w Strasburgu dnia 24 kwietnia 1967 roku (t. jedn.: Dz.U. z 1999 r. Nr 99, poz. 1157).
Ustawa z dnia 25 lutego 1964 roku Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1359, z 2022 r. poz. 2140, ze zm.).
Ustawa z dnia 17 listopada 1964 roku Kodeks postępowania cywilnego (t. jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 289, 326, 403, 535, 556, 614, 739, 803, 852, ze zm.).
ORZECZNICTWO:
Decyzja Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 22 maja 2018 roku w sprawie w sprawie Antkowiak przeciwko Polsce (nr skargi: 27025/17).
Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 25 października 1983 roku (sygn.: III CRN 234/83).
Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 15 grudnia 1998 roku (sygn.: I CKN 1122/98).
Postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 18 czerwca 2021 roku (sygn.: II CSKP 231/21).
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/szn.2023.23.2.27-37
Data publikacji: 2024-03-27 13:46:44
Data złożenia artykułu: 2023-07-04 20:19:55
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2024 Marta Cichalewska
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.