Ukryj
Pokaż wszystkie
Wyślij tekst przez e-mail 
Uzasadnienie niestosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary – wątpliwości na tle art. 424 § 2 k.p.k.
Streszczenie w języku polskim
W opracowaniu opisano problem uzasadnienia niestosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary w wyroku skazującym. Zgodnie z art. 424 § 2 k.p.k. wyjaśnienia wymaga przede wszystkim uzasadnienie stosowania tej konstrukcji. Autor podaje argumenty na rzecz tezy, iż sąd jest zobowiązany do uzasadnienia nieskorzystania z nadzwyczajnego złagodzenia kary, gdy w sprawie wystąpił „wypadek przewidziany w ustawie” (art. 60 § 1 k.k.) lub prawdopodobne jest spełnienie przez sprawcę przesłanek podstawy obligatoryjnego nadzwyczajnego złagodzenia (np. art. 60 § 3 k.k.).
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Barczak-Oplustil A., Zasada koincydencji winy i czynu w Kodeksie karnym, Kraków 2016.
Buchała K., Glosa do postanowienia z 29 III 1966, RW 1258/65, „Państwo i Prawo” 1967, z. 1.
Cieślak M., Glosa do uchwały składu 7 sędziów S.N. z 21 III 1975, VI KZP 39/74, „Państwo i Prawo” 1975, z. 11.
Cieślak M., Doda Z., Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego w zakresie postępowania karnego (I półrocze 1975 roku), „Palestra” 1976, nr 2.
Cieślak M., Doda Z., Przegląd orzecznictwa Sądu Najwyższego w zakresie postępowania karnego za rok 1973, „Palestra” 1974, nr 12.
Ćwiąkalski Z., Komentarz do art. 60, [w:] Kodeks karny. Część ogólna, t. 1, cz. 2: Komentarz do art. 53–116, red. W. Wróbel, A. Zoll, Warszawa 2016.
Daszkiewicz K., Nadzwyczajne złagodzenie kary w polskim kodeksie karnym, Warszawa 1976.
Giezek J., Komentarz do art. 31, [w:] Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, red. J. Giezek, Warszawa 2012.
Hofmański P., Waltoś S., Proces karny. Zarys systemu, Warszawa 2016.
Kaczmarek T., Recenzja książki Janusza Raglewskiego, Model nadzwyczajnego złagodzenia w polskim systemie prawa karnego. Analiza dogmatyczna w ujęciu materialnoprawnym, Polska Akademia Umiejętności, Prace Prawnicze, nr 8, Kraków 2008, s. 461, „Prokuratura i Prawo” 2010, nr 6.
Klejnowska M., Uproszczenia w uzasadnianiu decyzji procesowych w sprawach karnych, „Prokuratura i Prawo” 2013, nr 3.
Kulesza C., Starzyńska R., Obowiązek uzasadniania orzeczeń sądowych a prawo do obrony, „Prokuratura i Prawo” 2010, nr 5.
Ponikowski R., Zagrodnik J., Komentarz do art. 424, [w:] Kodeks postępowania karnego. Komentarz, red. J. Skorupka, Warszawa 2018.
Postanowienie SA we Wrocławiu z dnia 29 grudnia 2006 r., II AKo 230/06, LEX nr 211721.
Postanowienie SN z dnia 29 marca 1966 r., Rw 1258/65, OSNKW 1966, nr 7, poz. 73.
Postanowienie SN z dnia 17 stycznia 2013 r., II KK 28/12, LEX nr 1252703.
Raglewski J., Model nadzwyczajnego złagodzenia kary w polskim systemie prawa karnego (analiza dogmatyczna w ujęciu materialnoprawnym), Kraków 2008.
Siwek K., Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z 17 stycznia 2013 r. (II KK 28/12), „Przegląd Sądowy” 2014, nr 2.
Słownik współczesnego języka polskiego, red. B. Dunaj, Warszawa 1996.
Uchwała 7 sędziów SN z dnia 21 marca 1975 r., VI KZP 39/74, OSNKW 1975, nr 6, poz. 70.
Uchwała SN z dnia 21 grudnia 1972 r., VI KZP 64/72, OSNKW 1973, nr 2–3, poz. 18.
Ustawa z dnia 19 kwietnia 1969 r. – Kodeks karny (Dz.U. z 1969 r., nr 13, poz. 94 ze zm.).
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. z 2017 r., poz. 2204 ze zm.).
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz.U. z 2017 r., poz. 1904 ze zm.).
Wróbel W., Komentarz do art. 53, [w:] Kodeks karny. Część ogólna, t. 1, cz. 2: Komentarz do art. 53–116, red. W. Wróbel, A. Zoll, Warszawa 2016.
Wyrok SA w Białymstoku z dnia 5 września 1995 r., II AKr 112/95, OSA 1996, nr 5, poz. 18.
Wyrok SA w Warszawie z dnia 11 maja 2002 r., II AKa 114/02, KZS 2003, nr 2, poz. 54.
Wyrok SA w Katowicach z dnia 12 lipca 2007 r., II AKa 200/07, KZS 2008, nr 6, poz. 51.
Wyrok SA w Łodzi z dnia 12 października 2010 r., II AKa 123/10, KZS 2011, nr 9, poz. 66.
Wyrok SA w Rzeszowie z dnia 22 kwietnia 2011 r., II AKa 34/10, LEX nr 1015912.
Wyrok SA w Katowicach z dnia 11 października 2012 r., II AKa 313/12, KZS 2013, nr 1, poz. 61.
Wyrok SA w Łodzi z dnia 15 kwietnia 2014 r., II AKa 21/14, LEX nr 1506707.
Wyrok SA w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2014 r., II AKa 90/14, LEX nr 1477372.
Wyrok SA we Wrocławiu z dnia 27 lutego 2015 r., II AKa 32/15, LEX nr 1661283.
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 8 grudnia 2016 r., II AKa 183/16, LEX nr 2295185.
Wyrok SA w Łodzi z dnia 29 grudnia 2016 r., II AKa 260/16, LEX nr 2278249.
Wyrok SN z dnia 28 października 1968 r., IV KR 188/68, OSNKW 1969, nr 5, poz. 52.
Wyrok SN z dnia 7 stycznia 1971 r., IV KR 233/70, OSNPG 1971, nr 5, poz. 79.
Wyrok SN z dnia 26 lutego 1973 r., I KR 384/72, OSNKW 1973, nr 7–8, poz. 91.
Wyrok SN z dnia 9 kwietnia 1973 r., IV KR 10/73, OSNPG 1973, nr 10, poz. 143.
Wyrok SN z dnia 9 maja 1973 r., II KR 31/73, OSNPG 1973, nr 11, poz. 150.
Wyrok SN z dnia 26 kwietnia 2006 r., WA 14/06, OSNwSK 2006, nr 1, poz. 909.
Wyrok SO w Białymstoku z dnia 19 maja 2014 r., VIII Ka 40/14, LEX nr 2090992.
Zachuta A., Wadliwość uzasadnienia wyroku jako samodzielna przyczyna jego uchylenia, „Prokuratura i Prawo” 2006, nr 12.
Zieliński M., Osiemnaście mitów w myśleniu o wykładni prawa, „Palestra” 2011, nr 3–4.
Zieliński M., Wykładnia prawa. Zasady, reguły, wskazówki, Warszawa 2012.
Zoll A., Komentarz do art. 31, [w:] Kodeks karny. Część ogólna, t. 1, cz. 2: Komentarz do art. 53–116, red. W. Wróbel, A. Zoll, Warszawa 2016.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/szn.2018.21.39.9-22
Data publikacji: 2018-12-22 07:49:30
Data złożenia artykułu: 2018-09-15 18:03:56
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2018 Krzysztof Kmąk
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.