Perspektywy (de)stabilizacji Libii po konflikcie

Grzegorz Gil

Streszczenie w języku polskim


Wraz z wydarzeniami arabskiej wiosny niektóre reżimy z basenu Morza Śródziemnego zostały zmuszone do reform lub obalone i zastąpione przez opozycję demokratyczną. Spośród kilku przykładów takiej rewolucji Libia jawi się jako przypadek szczególny. Osobliwości systemu zbudowanego przez Muammara Kaddafiego, sponsorowane dochodami z eksploatacji złóż ropy, skutkowały destrukcją struktur państwa i nasileniem trybalizmu. Rewolucja z 2011 r. zmieniła wprawdzie konstrukcję polityczną Libii, lecz nie mogła przekreślić minionych dekad neopatrymonialnych i represyjnych rządów. Sam kres reżimu Kaddafiego nie jest zatem przesłanką pokoju po konflikcie, a Libia musi uprawomocnić swoją transformację i wypracować narodowy konsensus. W artykule analizowane są trzy scenariusze rozwoju sytuacji (stopniowa stabilizacja, „dżihadyzacja” oraz defragmentacja) w pokonfliktowej Libii. Celem autora jest rozważenie ich prawdopodobieństwa z uwzględnieniem splotu specyfiki wewnętrznej oraz sytuacji międzynarodowej.

Słowa kluczowe


Libia po 2011 r., upadek państwa, budowanie państwa, Państwo Islamskie

Pełny tekst:

PDF (English)


DOI: http://dx.doi.org/10.17951/teka.2015.10.2.53
Data publikacji: 2018-09-12 08:14:15
Data złożenia artykułu: 2018-05-14 12:26:18


Statystyki


Widoczność abstraktów - 764
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF (English) - 308

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2018 Grzegorz Gil

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.