Bezpieczeństwo żywnościowe w państwach arabskich Basenu Morza Śródziemnego
Streszczenie w języku polskim
Arabskie kraje basenu Morza Śródziemnego (BMŚ) wykazują pogłębiający się deficyt żywnościowy. Państwa te stały się jednymi z największych w świecie importerów zbóż. Uzależniły się także od importu cukru oraz oleju. Jednocześnie dysponują olbrzymimi zasobami siły roboczej oraz doskonałymi warunkami klimatyczno-glebowymi do produkcji warzyw i owoców, których znaczący deficyt odczuwają państwa Unii Europejskiej (UE). Z kolei UE, dzięki mechanizacji upraw i konsolidacji gospodarstw, może zapewnić po konkurencyjnych cenach dostawę zbóż, cukru i olejów roślinnych, których rosnący niedobór odczuwają państwa Bliskiego Wschodu i Północnej Afryki (MENA). Zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego w krajach arabskich, jak i szerzej ogólnej stabilności regionu, staje się możliwe w wyniku specjalizacji i autentycznej, a nie deklaratywnej integracji produkcji, przetwórstwa i handlu produktami rolnymi pomiędzy krajami po obu stronach BMŚ. Można założyć, iż duże zasoby ziemi, know-how i kapitał, jakie występują w BMŚ, pozwolą zapewnić temu regionowi odpowiedni poziom bezpieczeństwa żywnościowego, a nawet przekształcić go w czołowego eksportera produktów rolnych, których zbyt zapewni dynamika przyrostu liczby ludności. Konieczny jest jedynie odpowiedni poziom determinacji politycznej w doprowadzeniu do autentycznej współpracy w zakresie produkcji i handlu artykułami rolnymi. W realiach kryzysu finansowo-gospodarczego oraz trwających konfliktów zbrojnych w Syrii i Libii, a także pozostałych źródeł niestabilności w regionie BMŚ osiągnięcie takiego śródziemnomorskiego porozumienia w tej dziedzinie będzie jednak utrudnione.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFDOI: http://dx.doi.org/10.17951/teka.2015.10.2.111
Data publikacji: 2018-09-12 08:14:15
Data złożenia artykułu: 2018-05-14 13:09:41
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2018 Andrzej Gąsowski
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.