Wojna hybrydowa jako przejaw neoimperialnego ekspansjonizmu w strategii politycznej Federacji Rosyjskiej wobec Ukrainy

Marcin Orzechowski

Streszczenie w języku polskim


Tematem artykułu jest analiza specyfiki zjawiska wojny hybrydowej jako metody działania stosowanej w sytuacji konfliktowej pomiędzy dwoma podmiotami w stosunkach międzynarodowych. Strona dominująca w konflikcie, stosując elementy wojny hybrydowej chce przede wszystkim uzyskać względnie trwałą przewagę nad przeciwnikiem, w celu osiągnięcia określonej pozycji. W przypadku konfliktu we wschodniej Ukrainie strategicznym celem Federacji Rosyjskiej jest podkreślenie znaczenia tego państwa w przestrzeni poradzieckiej. Hybrydyzacja może zatem dotyczyć zarówno strony walczącej (państwa, aktora pozapaństwowego, nieregularnego ugrupowania zbrojnego), jak też przestrzeni konfliktu (zwłaszcza pola walki), jego genezy oraz natury, czyli tzw. ekosystemu konfliktu.


Słowa kluczowe


Federacja Rosyjska, Ukraina, konflikty międzynarodowe, wojny hybrydowe, bezpieczeństwo międzynarodowe

Pełny tekst:

PDF


DOI: http://dx.doi.org/10.17951/teka.2016.11.3.165
Data publikacji: 2018-09-14 14:46:39
Data złożenia artykułu: 2018-09-14 13:24:24


Statystyki


Widoczność abstraktów - 1288
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 1086

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2018 Marcin Orzechowski

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.