Funkcje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w odniesieniu do praktyki politycznej

Tomasz Jagielski

Streszczenie w języku polskim


Głównym celem artykułu jest przedstawienie funkcji Prezydenta RP analizowanych pod kątem praktyki politycznej. Tak sformułowany cel pracy wychodzi poza ujęcia formalno-prawne, jednocześnie wskazując na praktyczne wymiary funkcji pełnionych przez głowę państwa w polskim systemie politycznym. Podstawową hipotezę badawczą stanowi założenie zgodnie z którym, Prezydent RP za sprawą posiadanych prerogatyw ma możliwość pełnienia roli aktywnego aktora na polskiej scenie politycznej. Punktem wyjścia do rozważań związanych z funkcjami głowy państwa w odniesieniu do praktyki politycznej, była analiza pozycji ustrojowej Prezydenta RP. Przedstawiono w tej części proces ustrojowego kształtowania się pozycji tego urzędu. Następnie omówione zostały funkcje pełnione przez Prezydenta ze szczególnym wskazaniem na ich praktyczny wymiar. Poszczególne wątki opracowania doprowadziły do wniosków zgodnie z którymi można wskazać, iż pozycja ustrojowa Prezydenta RP czyni go istotnym ośrodkiem politycznym z punktu widzenia prowadzenia bieżącej polityki państwa.

Słowa kluczowe


Prezydent RP; władza negatywna; polski system polityczny

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Źródła:

Frączyk J., „Weta prezydenckie. Od Dudy „swoich” częściej wetował tylko Kwaśniewski”, Business Insider, 9.07.2020 https://businessinsider.com.pl/polityka/andrzej-duda-wetowal-swoich-piec-razy-zobacz-jak-to-robili-pozostali-preezydenci/, [do-stęp:12.11.22].

Piśmiennictwo:

Antoszewski A., System polityczny RP, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012.

Balicki R., Udział Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w postępowaniu ustawodawczym, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2001.

Banaszak B., Prawo konstytucyjne, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2001.

Bień- Kacała A., Pozycja ustrojowa Prezydenta RP. Tezy referatu, w: Wybory i pozycja ustrojowa prezydenta w wybranych państwach świata, red. R. Zych, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2011.

Buromensky M.V., The status of the President in the System of Executive Power in the States of Central and Eastern Europe, w: Ten Years of Democratic Constitutionalism in the Cen-tral and Eastern Europe, red. K. Działocha, R. Mojak, K. Wójtowicz, Wydawnictwo Morpol, Lublin 2001.

Chorążewska A., Model prezydentury w praktyce politycznej po wejściu w życie Konstytucji RP z 1997 r., Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2008.

Ciapała J., Prezydent w systemie ustrojowym Polski (1989- 1997), Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1999.

Dobosz A., Grzybowski M., Pozycja ustrojowa Prezydenta RP w Konstytucji z 1997 r., a jego kompetencje w stosunkach zewnętrznych, „Horyzonty Polityki”, 2018, 9(26), DOI: 10.17399/HP.2018.092608.

Dziemidok- Olszewska B., Instytucja Prezydenta w Państwach Europy Środkowo- Wschodniej, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie- Skłodowskiej, Lublin 2003.

Glacjar R., Instytucja prezydenta w Polsce, Czechach i Słowacji w latach 1989- 2000. Analiza porównawcza, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2004.

Koker P., Presidential Activism and Veto Power in Central and Eastern Europe, Palgrave Macmillan, Canterubry 2017.

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., Dz. U. 1997, nr 78, poz. 483.

Kruk M., Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z Komentarzem, Wydawnictwo AWA, Warszawa 1997.

Mołdawa T., Parlament w systemie władz naczelnych Rzeczypospolitej, w: Polski system polityczny w okresie transformacji, red. R. Chruściak, T. Mołdawa, K. A. Wojtaszczyk, E. Zieliński, Wydawnictwo ELIPSA, Warszawa 1995.

Opaliński B., Rola Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w procesie stanowienia ustaw na tle praktyki ustrojowej Konstytucji III RP, Oficyna Wydawnicza Uczelni Łazarskiego, Warszawa 2014.

Rose- Ackerman S., From Elections to Democracy. Building Accountable Government in Hungary and Poland, Cambridge University Press, New York 2005.

Sanford G., Democratic government in Poland. Constitutional politics since 1989, Palgrave Macmillan, Basingstoke 2002.

Sarnecki P., Prezydent jako organ czuwający nad przestrzeganiem Konstytucji, „Państwo i Prawo”, 1990, nr 11.

Sarnecki P., Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz do przepisów, Wydawnictwo Zakamycze, Kraków 2000.

Słomka T., Prezydent Rzeczypospolitej po 1989 roku. Ujęcie porównawcze, Warszawa 2005.

Szymanek J., Arbitraż polityczny głowy państwa, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2009.

Tanasescu I., The Presidency in Central and Eastern Europe: A comparative analysis between Poland and Romania, keynote speech at „The Contours of Legitymacy in Central Europe: New Approaches in Graduate Studies” Conference, Oxford 2002.

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny, Dz. U. nr. 88, poz. 553.

Ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. o zmianie Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Dz. U. 1989, nr 19, poz. 101.

Wicherek D., Inicjatywa ustawodawcza jako konstytucyjna kompetencja Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, „Przegląd Politologiczny” (2) 2020.

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 lutego 2001 r. sygn. akt P. 12/2000, Dz. U. 2001 nr 14 poz. 146.

Zaleśny J., Partycypacja głowy państwa w ostatnich etapach procesu legislacyjnego, Dom wydawniczy ELIPSA, Warszawa 1999.

Zuba K., Polska scena polityczna. Ciągłość i zmiana, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/we.2022.8.2.83-97
Data publikacji: 2023-03-30 08:34:50
Data złożenia artykułu: 2022-11-16 12:53:29


Statystyki


Widoczność abstraktów - 1080
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 0

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2023 Tomasz Jagielski

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.