Czasy Ottona I z perspektywy Hroswity z Gandersheim
Streszczenie w języku polskim
Kiedy mówi się o Hroswicie, kanoniczce z Gandersheim, jako o pisarce, na ogół myśli się o jej sześciu utworach dramatycznych, które stanowią niewątpliwie szczyt jej umiejętności twórczych. Zdecydowanie mniej znane są jej poematy historyczne, zwłaszcza Gesta Ottonis, których dotyczy niniejszy artykuł. Bohaterem dzieła jest Otton I Wielki (912–973), który tron królewski objął w 936 roku (od 962 roku – cesarski). Hroswita żyła i tworzyła przede wszystkim w czasach jego panowania. W historii władca ten zapisał się jako polityk i strateg, a jego rządy zdominowały stosunki z Kościołem. Należy także zwrócić uwagę, że Otton I wykorzystał instytucje religijne, co znacznie umocniło jego władzę. To współdziałanie Kościoła i królestwa/cesarstwa zauważalne jest także w Gesta Ottonis Hroswity. Kanoniczka stworzyła jedną z pierwszych biografii władcy, co świadczy o fascynacji, jaką wywierali Otton I i jego przodkowie na współczesnych. W tysiąc pięćset siedemnastu heksametrach leońskich Hroswita zawarła obraz idealnego władcy, postępującego na wzór biblijnego Dawida, który otrzymał siłę od Boga do walki z wrogiem. W porządku chronologicznym przedstawiła dzieje Ottona I, a także wspomniała jego ojca. Pragnęła stworzyć coś nowego, co jednocześnie odwoływałoby się do antycznych wzorców gatunkowych. W tekście Hroswity wyraźnie zaznaczyła się tendencja do poddawania wiedzy o przeszłości nieustającym przekształceniom w taki sposób, by umieć postępować w teraźniejszości, a także w przyszłości.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Althoff Gerd, Ottonowie. Władza królewska bez państwa, przeł. M. Tycner-Wolicka, Warszawa 2009.
Araszkiewicz Aleksandra, Chrześcijański Terencjusz na scenie. Dramaty Hroswity z Gandersheim, Warszawa 2013.
Bednarek Bogusław, Epos europejski, Wrocław 2001.
Bertini Ferruccio, Introduzione e note, [w:] Rosvita, Dialoghi drammatici, przeł. i oprac. F. Bertini, Milano 2000, s. V-XXIII.
Bisanti Armando, Un ventennio di studi su Rosvita di Gandersheim, Spoleto 2005.
Del Zotto Carla, Rosvita. La poetessa degli imperatori sassoni, Milano 2009.
Homeyer Helen, Hrotsvithae opera, Muenchen-Padeborn-Wien 1970.
Hrotsvit Opera omnia, oprac. W. Berschin, München-Leipzig 2001.
Krantz Dennis, The „Gesta Ottonis” in its context, [w:] Hrotsvit of Gandersheim. Rara avis in Saxonia? A Collection of Essays, red. K. Wilson, Ann Arbor 1987, s. 201-209.
Kronika Thietmara, przeł. i oprac. M.Z. Jedlicki, posł. K. Ożóg, Kraków 2012.
Łepkowski Tadeusz, Kilka uwag o historycznej biografistyce, „Kwartalnik Historyczny” R 1964, nr 3, s. 711-716.
Michałowski Roman, Historia powszechna. Średniowiecze, Warszawa 2009.
Nagel Bert, Hrotsvit von Gandersheim, Stuttgart 1965.
Strzelczyk Jerzy, Otton III, Wrocław 2000.
Wilson Katharina, The Saxon Canoness. Hrotsvit of Gandersheim, [w:] Medieval Women Writers, red. K. Wilson, Athens 1984, s. 30-46.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/ah.2018.9.23-34
Data publikacji: 2019-09-12 20:05:11
Data złożenia artykułu: 2018-10-15 08:17:13
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2019 Aleksandra Araszkiewicz
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.