Wybrane aspekty wychowania dziecka z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym w perspektywie matek oraz kadry pedagogicznej

Streszczenie w języku polskim

Artykuł ma charakter empiryczny. Koncentruje się na uznaniu specyfiki procesu wychowywania dziecka z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym. Badanie opierało się na dwóch ankietach skierowanych do matek dzieci, ich nauczycieli oraz pedagogów specjalnych. W badaniu wzięło udział 60 osób, w tym 30 matek dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym (dzieci w wieku od 6 do 14 lat) i 30 nauczycieli oraz pedagogów specjalnych pracujących z dziećmi z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym w wieku od 6 do 14 lat. Wyniki badań wskazują najczęściej na wyznaczone cele z punktu widzenia matek dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym odnoszące się do wychowania: samodzielności i eliminowania trudnych zachowań, a także socjalizowania i komunikowania. Z kolei nauczyciele podkreślali przede wszystkim cele związane z formowaniem samodzielności i socjalizacji. Matki deklarują, iż trudne zachowanie dzieci jest ich głównym problemem edukacyjnym (m.in. upór, agresja, bunt), podczas gdy dzieci osiągają największe sukcesy w aktywności samoobsługowej. Wszyscy badani nauczyciele uważają, że szkoła jest miejscem zarówno wychowania, jak i nauczania uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym, dlatego w trakcie zajęć łączą treści edukacyjne z wychowawczymi.