Wyślij tekst przez e-mail 
Kategoria przywództwa politycznego w analizie polityki zagranicznej
Streszczenie w języku polskim
Analiza polityki zagranicznej ujmowana jako subdyscyplina stosunków międzynarodowych albo alternatywnie wyodrębniony obszar badawczy koncentruje się na wyjaśnianiu polityki zagranicznej, nawiązując do teoretycznych założeń i twierdzeń na temat ludzkich zachowań jednostek. Eksplikacja zachowań i decyzji decydentów podejmowanych w ramach polityki zagranicznej może wymagać sięgnięcia do kategorii i narzędzi wypracowanych w ramach innych dyscyplin. Celem artykułu jest wskazanie interdyscyplinarności badań, zwłaszcza przy przyjętej przez autorkę perspektywie jednostkowego poziomu analizy polityki zagranicznej. Zastosowanie narzędzi i kategorii właściwych studiom nad przywództwem politycznym, a także psychologii politycznej może umożliwić większą niż dotychczas weryfikowalność twierdzeń w badaniach nad polityką zagraniczną.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Allison, G. 1969. Conceptual Models and the Cuban Missile Crisis, „The American Political Science Review”, vol. 63, nr 3. DOI: https://doi.org/10.2307/1954423 https://doi.org/10.1017/S000305540025853X.
Allison, G. 1971. Essence of Decision: Explaining the Cuban Missile Crisis, Little, Brown and Company, Boston.
Archer, M. 2003. Structure, Agency and the Internal Conversation, Cambridge University Press, Cambridge.
Blondel, J. 1987. Political Leadership, Sage, London–Beverly Hills.
Carlsnaes, W. 1992. The agency-structure problem in foreign policy analysis, „International Studies Quarterly”, vol. 36, nr 3. DOI: https://doi.org/10.2307/2600772.
Ciechański, J. 2006, Teorie podejmowania decyzji w polityce zagranicznej, „Polski Przegląd Dyplomatyczny”, nr 1.
Dudek, A. 2012. System decyzyjny w polityce zagranicznej Polski okresu tranzycji (1989–1992). Mechanizmy, procedury i instytucje, praktyka, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.
Dyduch, J. 2016. Europeizacja polskiej polityki zagranicznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.
Elgie, R. 1995. Political leadership in liberal democracies, Palgrave, New York.
Foley, M. 2014. Political leadership, themes, context and critiques, Oxford University Press, Oxford.
Gardner, J. 1989. On Leadership, Free Press, New York.
George, A.I. 1969. The operational code: a neglected approach to the study of political leaders and decision making, „International Studies Quarterly”, vol. 13, nr 2. DOI: https://doi.org/10.2307/3013944.
Guzzini, S., Carlsanes, W. (red.) 2011. Foreign Policy Analyses, vol. 1, Sage, London.
Haliżak, E., Pietraś, M. 2013. Wstęp, [w:] Poziomy analizy stosunków międzynarodowych, E. Haliżak, M. Pietraś (red.), Wydawnictwo Rambler, Warszawa.
Hartliński, M.T. 2012. Przywództwo polityczne, Wprowadzanie, Instytut Nauk Politycznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn.
Helms, L. Peters, G. 2012. Executive Leadership in Comparative Perspective: Politicians, Bureaucrats and Public Governance, [w:] Comparative political leadership, L. Helms (red.), Palgrave Macmillan, Houndmills, Basingstoke.
Helms, L. 2012. Introduction: The Importance of Studying Political Leadership Comparatively, [w:] Comparative political leadership, L. Helms (red.), Palgrave Macmillan, Houndmills, Basingstoke.
Hermann, M. 1998. Elementy przywództwa, [w:] Władza i społeczeństwo, t. 2, J. Szczupaczyński (wyb. i oprac.), Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.
Hermann, M. 1980. Explaining Foreign Policy Behavior Using the Personal Characteristic of Political Leaders, „International Studies Quarterly”, nr 24. DOI: https://doi.org/10.2307/2600126.
Hermann, M. 1987. Assessing the Foreign Policy Role Orientations of Sub-Saharan African Leaders, [w:] Role Theory and Foreign Policy Analysis, S. G. Walker (red.), Duke University Press, Durham.
Hermann, M. 1994. President Clinton and His Advisers: An Appraisal after Seven Months, „Political Psychology”, vol. 15.
Hill, Ch. 2003. The Changing Politics of Foreign Policy, Palgrave Macmillan, Houndmills, Basingstoke, Hampshire, New York.
Hudson, V. 2014. Foreign Policy analyses, classic and contemporary theory, Rowman & Littlefield, Lanham–Boulder–New York–Toronto–Plymouth.
Holsti, O.R. 1967. Cognitive Dynamics and images of enemy, „Journal of International Affairs”, vol. 2.Hudson, V. 2012. The history and evolution of foreign Policy analysis, [w:] Foreign Policy, theories, actors, cases, S. Smith, A. Hadfield, T. Dunne (red.), Oxford University Press, Oxford.
Jakubowska, U. 2001. Czym jest przywództwo polityczne, [w:] Przywództwo polityczne, T. Bodio (red.), Dom Wydawniczy i Handlowy Elipsa, Warszawa.
Jervis, R. 1976. Perception and Misperception in International Politics, Princeton University Press, Princeton.
Kaarbo, J. 1998. Leadership Styles of Prime Ministers: How Individual Differences Affect the Foreign Policymaking Process, „Leadership Quarterly”, September 9.
DOI: https://doi.org/10.1016/S1048-9843(98)90029-7.
Karwat, M. 2011. Rodzaje teorii w nauce o polityce, [w:] Czym jest teoria w politologii?, Z. Blok (red.), Wydawnictwo PWN, Warszawa.
Keohane, N. 2010. Thinking about leadership, Princeton University Press, Princeton.
Keohane, N. 2014. Western political thought, [w:] The Oxford Handbook of political leadership, R.A.W.
Rhodes, P. Hart (red.), Oxford University Press, Oxford.
Kostecki, W. 2013. Poziomy analizy polityki zagranicznej, [w:] Poziomy analizy stosunków międzynarodowych, red. E. Haliżak, M. Pietraś, Wydawnictwo Rambler, Warszawa.
Lasswell, H.D. 1960. Psychopathology and Politics, Viking, New York.
Łoś-Nowak, T. 2011. Polityka zagraniczna – stałe i zmienne komponenty procesu formułowania i realizacji, [w:] Polityka zagraniczna, aktorzy, potencjały, strategie, T. Łoś-Nowak (red.), Aspra-JR, Warszawa.
Marzęda, K. 2002. Osobowościowe uwarunkowania przywództwa politycznego, Annales Universitatis Marie Curie-Skłodowska, Sectio K, vol. 9.
Mintz, A. 2002. Integrating cognitive and rational theories of foreign policy decision making, Palgrave Macmillan, New York–Basingstoke.
Pietraś, Z.J. 1998. Decydowanie polityczne, Wydawnictwo PWN, Warszawa–Kraków.
Pietraś, Z.J. 1978. Dyplomatyczna misja specjalna jako instytucja prawa międzynarodowego, Wydawnictwo UMCS, Lublin.
Rapport, A. 2017. Cognitive approaches to Foreign Policy Analysis, Oxford Research Encyclopedia of Politics, http://politics.oxfordre.com/view/10.1093/acrefore/9780190228637.001.0001/acrefore-9780190228637-e-397?print (dostęp: 12.04.2017).
Rhodes, R.A., Hart, P. 2014. Puzzles of political leadership, [w:] The Oxford Handbook of political leadership, R.A.W. Rhodes, P. Hart (red.), Oxford University Press, Oxford.
Rosenau, J. 1980. Pre-Theories and Theories of Foreign Policy, [w:] The Scientific Study of Foreign Policy, SAGE, Beverly Hills.
Rosenau, J. 1984. A Pre-Theory Revisited: World Politics in an Era of Cascading Interdependence, „International Studies Quarterly”, vol. 28, nr 3. DOI: https://doi.org/10.2307/2600632.
Sajduk, B. 2009. Tradycyjne metody analizy polityki zagranicznej, [w:] Podmiotowość geopolityczna, K. Szczerski (red.), KSAP, Warszawa.
Sielski, J. 2013. Przywództwo w Unii Europejskiej, „Przegląd = Politologiczny”, nr 1.
Singer, J.D. 1961. The Level-of-Analysis Problem in International Relations, „World Politics”, vol. 14, nr 1.
Smith, S. 1986. Theories of Foreign Policy. An historical overview, „Review of International Studies”, vol. 12, nr 1. DOI: https://doi.org/10.1017/S026021050011410X.
Snyder, R., Bruck, H.W, Sapin, B. 1954. Decision-Making as an Approach to the Study of International Politics (Princeton, NJ, Organizational Behavior Section), Princeton University, Foreign Policy Project, Series No. 3.
Sprout, H.M. 1957. Environmental factors in the study of international politics, „The Journal of Conflict Resolution”, vol. 1, nr 4. DOI: https://doi.org/10.1177/002200275700100401.
Stemplowski, R. 2015. Wprowadzenie do analizy polityki zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej, PISM, Warszawa.
Sulowski, S. 2011. Decydowanie w sprawach polityki zagranicznej państwa, [w:] Decydowanie publiczne, G. Rydlewski (red.), Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa.
Tetlock, P. 2001. Psychology and international relations theory, „Annual Review of Political Science”, vol. 4.
Tetlock, P. 1999. Prospecting for evidence for prospect theory, „Contemporary Psychology”, vol. 44.
Umińska-Woroniecka, A. 2017. Siła przekonań – zastosowanie kodu operacyjnego w analizie polityki zagranicznej, „Stosunki Międzynarodowe – International Relations”, vol. 53, nr 1.
Waltz, K.W. 1959. Man, the State, and War, Theoretical Analysis, Columbia University Press, New York.
Wiatr, J. 1980. Socjologia stosunków politycznych, Wydawnictwo PWN, Warszawa.
Wendt, A. 1987. The Agent-Structure Problem in International Relations Theory, „International Organizations”, vol. 41, nr 3. DOI: https://doi.org/10.1017/S002081830002751X.
Wilczyńska, E., Juja, J. 2011. Współczesne przywództwo charyzmatyczne a ustrój demokratyczny, „Homines Hominibus”, vol. 7.
Zięba, R. 2005. Przedmowa, [w:] Wstęp do teorii polityki zagranicznej państwa, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń.
Żukiewicz, P. 2011. Przywództwo polityczne, teoria i praktyka, R. Zięba (red.),Wydawnictwo Difin, Warszawa.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/k.2017.24.2.89
Data publikacji: 2018-06-15 10:33:40
Data złożenia artykułu: 2016-11-30 20:52:32
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2018 Anna Umińska-Woroniecka
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.