Zabawa jako wartość?
Streszczenie w języku polskim
W artykule opisuję główne cechy postaw ludycznych we współczesnym konsumpcjonizmie, zwracając uwagę przede wszystkim na występujące w nim aspekty aksjologiczne. W świecie konsumpcji wszystko wydaje się możliwe i dla każdego dostępne. Życie ma być przyjemne, a takie życie wiąże się z zabawą. Człowiek zawsze się bawił, zabawa pozwalała na odpoczynek po pracy, była nagrodą za trud i wysiłek. Obecnie człowiek powinien bawić się jak najczęściej, ponieważ jest to oznaką sukcesu na miarę świata konsumpcji. Bawić może się jednak ten, kto ma czas i pieniądze na zabawę. Dobra zabawa świadczy o statusie społecznym. W efekcie jej znaczenie rośnie. Należy się bawić. Społeczne znaczenie nadaje nie rodzaj wykonywanej pracy i jej efekty, lecz to, w jaki sposób konsument się bawi. W świecie konsumpcji zabawa staje się rodzajem wartości, czyli tym, co nadaje sens życiu konsumenta.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Arendt H., Kondycja ludzka, przeł. A. Łagodzka, Wyd. Aletheia, Warszawa 2000.
Baudrillard J., Społeczeństwo konsumpcyjne. Jego mity i struktury, przeł. S. Królak, Wyd. Sic! Warszawa 2005.
Bauman Z., Praca, konsumpcjonizm i nowi ubodzy, przeł. S. Obirek, Wyd. WAM, Kraków 2005.
Combs J. E., Świat zabawy. Narodziny nowego wieku ludycznego, przeł. O. Kaczmarek, Wyd. UW, Warszawa 2011.
Dana T., Luksus. Dlaczego stracił blask, przeł. E. McIver, Wyd. Muza SA, Warszawa 2010.
Huizinga J., Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury, przeł. M. Kurecka, W. Wirpsza, Wyd. Aletheia, Warszawa 2007.
Mysona Byrska J., Wartości w świecie konsumpcji. Porównanie poziomu rozwoju społeczeństwa konsumpcyjnego w Polsce i na Słowacji, [w:] Filozofia w praktyce, red. L. Kopciuch, Wyd. UMCS, Lublin 2015, s. 59–78.
Mysona Byrska J., The female consumer, who she is, who she wants to be and who she cannot be as a consumer, „Humanities and Social Sciences”, vol. XXI, 23 (4/2016), s. 203–213.
Mysona Byrska J., Zbywatele, prekariusze i praca w świecie konsumpcji, „Filo–Sofija”, nr 29 (2015/2/II), s. 205–217.
Standing G., Karta prekariatu, przeł. P. Juskowiak, P. Kaczmarski, M. Szlinder, PWN, Warszawa 2015.
Veblen T., Teoria klasy próżniaczej, przeł. J. Frentzel-Zagórska, Wyd. MUZA SA, Warszawa 2008.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/kw.2018.25.53
Data publikacji: 2018-07-31 21:30:06
Data złożenia artykułu: 2018-01-21 19:24:23
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2018 Joanna Maria Mysona Byrska
##submission.licenseURL##: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/deed.pl