Główne kierunki rozwoju animacji kultury. Od animacji społecznej do osobowej

Wiesław Andrzej Żardecki

Streszczenie w języku polskim


Niniejszy artykuł przedstawia ogólny zarys przemian animacji kultury, ogólną charakterystykę kierunków jej rozwoju w poszczególnych okresach, na tle przeobrażeń społecznych, politycznych, kulturowych, edukacyjnych. Na szczególną, cywilizacyjno-społeczną i filozoficzną, genezę animacji wskazują konstytutywne właściwości nowoczesnych społeczeństw przemysłowych i człowieka ery industrialnej. Zasadniczą część artykułu poświęcono odtworzeniu drogi rozwoju animacji na tle przemian kulturowych oraz przedstawieniu wielopłaszczyznowości pojmowania i uprawiania animacji kultury ostatnich kilkudziesięciu lat. Na tym tle zarysowano personalistyczną koncepcję animacji kultury, zorientowaną na tworzenie warunków sprzyjających rozwojowi osobowemu człowieka czy też samorealizacji osoby ludzkiej. W świetle badań kierunek najważniejszych przemian animacji wiedzie od nastawienia na kontestację kultury elitarnej do wielości jej współczesnych paradygmatów, w większości zbieżnych w ujęciach i głównych intencjach. Prezentowany tekst ma na celu wstępne uporządkowanie tytułowego zagadnienia lub raczej zebranie materiału do działań porządkujących informacje o zjawiskach tworzących historię animacji.


Słowa kluczowe


animacja kultury; animator kultury; animacja społeczna; osobowa koncepcja animacji kultury

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Adamski F. (red.), 2005, Wychowanie personalistyczne. Kraków, Wydawnictwo WAM.

Besnard B., 1988, Problemy animacji społeczno-kulturalnej. W: M. Debesse, G. Mialaret (red.), Rozprawy o wychowaniu, t. 2. Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Cyboran B., 2018, Animacja w systemie zależności instytucjonalnych. Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Gajda J., 2001, Dylematy animacji kulturalnej w dobie gwałtownych przemian społecznych i cywilizacyjnych. W: J. Gajda, W. Żardecki (red.), Dylematy animacji kulturalnej. Lublin, Wydawnictwo UMCS.

Kargul J., 1997, Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej. Toruń, Wydawnictwo Adama Marszałka.

Kargul J., 2012, Upowszechnianie, animacja, komercjalizacja kultury. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kopczyńska M., 1993, Animacja społeczno-kultualna. Podstawowe pojęcia i zagadnienia. Warszawa, Centrum Animacji Kulturalnej.

Krąpiec A.M., 2008, Człowiek i kultura. Kraków, Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu.

Kubinowski D., Lewartowicz U., 2018, Animacja kultury w perspektywie pedagogicznej. Kraków, Wydawnictwo „Impuls”.

Rewolucje, 2008, Praca zbiorowa. Warszawa, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Agora S.A.

Wojnar J., 2008, Idee edukacyjne na rozdrożach XX wieku. Warszawa, Wydawnictwo Akademickie Żak.

Żebrowski J., 1987, Zawód i osobowość animatorów kultury: w świetle koncepcji wychowania zintegrowanego. Gdańsk, Wojewódzki Ośrodek Kultury.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2020.39.1.269-282
Data publikacji: 2020-04-09 11:30:56
Data złożenia artykułu: 2020-01-31 13:56:16


Statystyki


Widoczność abstraktów - 2753
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 1405

Wskaźniki





Prawa autorskie (c) 2020 Wiesław Andrzej Żardecki

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.