Działania podejmowane w procesie resocjalizacji dziewcząt niedostosowanych społecznie w ocenie ich rodziców

Streszczenie w języku polskim

Prezentowany artykuł podejmuje zagadnienie zmiany w funkcjonowaniu wychowanek instytucji resocjalizacyjnej z perspektywy ich rodziców. Punktem wyjścia do prezentowanych rozważań jest ujęcie procesu resocjalizacji jako aktywnej współpracy instytucji ze środowiskiem rodzinnym podopiecznych. Jest to kluczowe założenie w kontekście analizy poziomu efektywności działań wychowawczych planowanych i organizowanych w tego typu instytucjach. Artykuł przedstawia wyniki badania przeprowadzonego na grupie 45 rodziców, w którym zastosowano ankietę jako metodę zbierania danych ilościowych. Główny problem badawczy, złożony z sześciu pytań, zmierzał do wyjaśnienia: jakie zmiany w zachowaniu swoich córek są w stanie rozpoznać rodzice, jak je nazywają i co najważniejsze czy dają informację zwrotną swoim dzieciom na ten temat. Żadnych wątpliwości nie budzi stwierdzenie, że jest to ważne dla rozwoju adolescenta, dla procesu kształtowania się jego osobowości. Badani wskazywali jak wiele informacji otrzymują ze strony kadry pedagogicznej, a rozmowy z wychowawcami, psychologiem i dyrektorem, głównie telefoniczne, pomagają im zrozumieć zachowania ich córek, a co najważniejsze odpowiednio na nie zareagować. Uzyskane wyniki dają podstawy, aby stwierdzić, że rodzice wychowanek przebywających w Młodzieżowym Centrum Edukacji i Readaptacji Społecznej w Goniądzu pozytywnie oceniają funkcjonowanie tej instytucji, jak również identyfikują prospołeczne zmiany w zachowaniu swoich córek, a co najważniejsze chcą współpracować i angażować się w ten proces, tym samym wyrażając gotowość na określone zmiany także po swojej stronie.