Promocja i intensyfikacja komunikacji interpersonalnej bezpośredniej rodzic – dziecko, nauczyciel – uczeń w świecie technokracji i osaczania kapitałem materialnym.

Streszczenie w języku polskim

Reizacja człowieka (łac. res – rzecz), szczególnie dziecka, czyli osaczanie na ogromną skalę światem materialnym, w tym szczególnie gadżetami medialnymi, to aktualnie jeden z największych problemów psychologicznych i pedagogicznych i zarazem jedno z największych wyzwań.
Świat rzeczy to także piękny świat, dziś także świat multimediów, które bardzo pomagają w codziennym życiu, szczególnie w kontekście pandemii, ale równocześnie wszystko to wymaga wielkiej mądrości, aby nie zniszczyć świata bezcennych relacji międzyludzkich, interpersonalnych – międzyosobowych, bezpośrednich, face to face, bliskości, które są szczególnie ważne i bezcenne dla prawidłowego rozwoju dziecka i każdego człowieka, zawsze i wszędzie.
Celem niniejszych badań jest zwrócenie uwagi na powyższy problem i szczególna mobilizacja do promowania i wzmacniania super ważnych i bezwzględnie koniecznych relacji interpersonalnych bezpośrednich, których zauważa się poważny deficyt. W tej kwestii wydaje się, że iż badania są ciągle konieczne. Wielu nauczycieli z moich osobistych rozmów i wywiadów potwierdza potężny deficyt wiedzy o komunikacji interpersonalnej wśród rodziców a także trudność z jej asymilacją w życiu codziennym, z powodu między innymi tempa życia i przeniesienia komunikacji w komunikację zapośredniczoną medialnie. Promowanie i permanentny trening komunikacji interpersonalnej od najmłodszych lat przez rodziców i nauczycieli z dziećmi i uczniami, a także między sobą to nadzieja na uratowanie esencji człowieczeństwa i społeczeństwa.