Dylematy pracy wychowawczej w jednostkach penitencjarnych

Agnieszka Kowalczyk

Streszczenie w języku polskim


Zawód wychowawcy w więzieniu bez wątpienia wymaga określonych zdolności, umiejętności i konkretnej wiedzy, bowiem od początku swojej pracy wychowawca „skazany” jest na kontakt z drugim człowiekiem, tym z patologicznymi wzorcami funkcjonowania. Uwrażliwienie na osobę ludzką, chęć zrozumienia jej problemów, pomoc w określaniu nowej drogi życiowej, która nie będzie pogłębiała patologii, muszą być zatem szczególne. Czy jest to wyzwanie, czy może codzienne zmaganie się z czymś, co jedni określają resocjalizacją, a inni podają w wątpliwość jej istnienie. W codziennej więziennej rzeczywistości mówi się o tak zwanej misji, powołaniu pedagoga, pedagogice resocjalizacyjnej z dużą dawką ironii, sarkazmu. Czy słusznie? Specyfika pracy pedagoga w więzieniu polega na tym, że w odróżnieniu od innych zawodów zorientowanych na drugiego człowieka wychowawca to pedagog i funkcjonariusz jednocześnie. W praktyce oznacza to, że talent i takt pedagogiczny ubrany jest w mundur codziennych powinności określonych przepisami kodeksowymi, normami, jakie panują w totalnej instytucji, a sprawy do rozwiązania pełne są emocji, niezadowolenia, pretensji, złości i frustracji skazanych. Komunikacja interpersonalna w instytucji totalnej, wzbudzenie motywacji u skazanego w celu kształtowania postaw prospołecznie pożądanych wydają się elementami, nad którym bezustannie należy pracować, by mieć wiarę, mówić i widzieć efektywność pracy resocjalizacyjnej. Celem artykułu jest refleksja nad teoretycznym rozumieniem komunikacji, motywacji, efektywności pracy a barierami w ich skutecznym realizowaniu w codzienności więziennej.

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Ciosek M. (1993). Izolacja więzienna. Wybrane aspekty izolacji więziennej w percepcji więźniów i personelu. Wyd. UG , Gdańsk.

Czapów Cz., Jedlewski S. (1971). Pedagogika resocjalizacyjna. PWN, Warszawa.

Fidelus A. (2012). Metodyka pracy ze skazanymi. Metoda tutoringu – wsparcie w procesie autoresocjalizacji osób powracających do życia na wolności. „Probacja”, nr 1 (82).

Harwas-Napierała B., Trempała J. (2002). Wiedza z psychologii rozwoju człowieka w praktyce społecznej. Wyd. Nauk. UA M, Poznań.

Jaworska A. (2008). Teoretyczno-filozoficzne konteksty resocjalizacji penitencjarnej. „Przegląd Więziennictwa Polskiego”, nr 61.

Konopczyński M. (2009). Współczesne kierunki zmian w teorii i praktyce resocjalizacyjnej. Twórcza resocjalizacja – od korekcji do rozwoju. „Probacja”, nr 1.

Machel H. (2010). Resocjalizacja penitencjarna: istota, dylematy terminologiczne, społeczny sens, kilka uwag teoretycznych i kadrowych. „Resocjalizacja Polska”, nr 1.

Niewiadomska I., Chwaszcz J. (2010). Jak skutecznie zapobiegać karierze przestępczej? Druk. Tekst, Lublin.

Pindel E. (2009). W kierunku efektywności oddziaływań penitencjarnych. Resocjalizacja w polskich zakładach karnych. „Probacja”, nr 2.

Sobczak S. (2008). Cele resocjalizacji. W: B. Urban, J. Stanik. Resocjalizacja. Teoria i praktyka pedagogiczna, t. 1. PWN, Warszawa.

Stańdo-Kawecka B. (2010). O koncepcji resocjalizacji w polskiej literaturze naukowej polemicznie. „Probacja”, nr 1.

Szałański J. (2008). Kategorie klasyfikacyjne i zróżnicowanie osobowościowe skazanych jako wyznaczniki celów i programów resocjalizacji penitencjarnej. W: B. Urban, J. Stanik. Resocjalizacja. Teoria i praktyka pedagogiczna, t. 1. PWN, Warszawa.

Szaszkiewicz M. (2001). Alternatywne sposoby humanitarnej resocjalizacji więźniów. W: B. Hołyst, W. Ambrozik, P. Stępniak (red.). Więziennictwo. Nowe wyzwania. Warszawa–Poznań–Kalisz.

Węgliński A. (2004). Mikrosystemy wychowawcze w resocjalizacji nieletnich. Analiza pedagogiczna. AWH Antoni Dudek, Lublin.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2014.33.0.100
Data publikacji: 2015-05-19 11:24:05
Data złożenia artykułu: 2015-04-18 16:55:27


Statystyki


Widoczność abstraktów - 1542
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 9446

Wskaźniki





Prawa autorskie (c) 2015 Lubelski Rocznik Pedagogiczny

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.