Zalety i szanse wykorzystania animaloterapii w resocjalizacji młodzieży niedostosowanej społecznie

Marta Wilk

Streszczenie w języku polskim


Artykuł przedstawia problematykę zastosowania terapii z wykorzystaniem zwierząt
– animaloterapii w resocjalizacji młodzieży niedostosowanej społecznie. Osobowość tej
młodzieży charakteryzuje się następującymi deficytami: niskie kompetencje szkolne, niska
samoocena, nieumiejętność komunikowania się z innymi ludźmi niezależnie od wieku, zniekształcony obrazem świata, co prowadzi do nieporozumień i błędów w kontaktach interpersonalnych, problem z radzeniem sobie w trudnych sytuacjach życiowych, brak kontroli nad sobą oraz samokontroli, brak umiejętności odraczania gratyfikacji, impulsywność i egocentryzm. W przypadku takich negatywnych cech osobowościowych tradycyjne metody resocjalizacyjne często zawodzą. Dlatego warto sięgać po alternatywne formy oddziaływań, ukierunkowane na pomoc młodzieży niedostosowanej społecznie. Publikacja zawiera opis wybranych metod animaloterapii, głównie terapii z pomocą psa, kota oraz konia. Ukazuje zalety tej pomocniczej, naturalnej metody oraz korzystny wpływ zwierząt na wymienione negatywne cechy sobowości młodzieży z zaburzeniami w zachowaniu.

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Baro E. (2004). Czworonożni „Terapeuci”, Współczesny model stosowania zwierząt w terapii – dojrzałe koncepcje i profesjonalizm. „Wspólne Tematy”, nr 7/8.

Bartkiewicz W. (2009). Lessie – lecz!. „Charaktery”, nr 3 (146).

Bohdanowicz I. (2010). Hipika w resocjalizacji osób uzależnionych od środków psychoaktywnych. „Wychowawca”, nr 9.

Brymora B. (2012). Pies w roli terapeuty. „Wychowawca”, nr 1.

Creed L. (2011). Szczeniak, jak labrador ocalił chłopca z ADHD. Wyd. Nasza Księgarnia, Warszawa.

Czapów Cz., Jedlewski S. (1971). Pedagogika resocjalizacyjna. PWN, Warszawa.

Czapów Cz. (1980). Wychowanie resocjalizujące. PWN, Warszawa.

Florczykiewicz J. (2009). Sztuka w resocjalizacji – terapeutyczne aspekty twórczości plastycznej. W: A. Jaworska (red.). Resocjalizacja – zagadnienia prawne, społeczne i metodyczne. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

Francuz A. (2006). Hipoterapia w uzależnieniach. „Terapia Uzależnienia i Współ- Uzależnienia”, nr 1/2.

Franczyk A., Krajewska K., Skorupa J. (2012). Baw się poprzez animaloterapię. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.

Jurczyk M. (2007). Dogoterapia w wychowaniu osób nieprzystosowanych społecznie. „Opieka–Wychowanie–Terapia”, nr 3–4.

Konopnicki J. (1971). Niedostosowanie społeczne. PWN, Warszawa.

Machoś-Nikodem M. (2006). Nauka za pomocą psa. „Edukacja i Dialog”, nr 8.

Majewska B., Kohler R. (2005). Psy w terapii dzieci agresywnych i doświadczających przemocy. „Niebieska Linia”, nr 4/39.

McWhirter J. J. i in. (2001). Zagrożona młodzież. Wyd. Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Warszawa.

Nawarecka M. (2011). Dogoterapia z udziałem psa. „Remedium”, nr 3.

Opracowanie redakcyjne (2011). Pies w wychowaniu i terapii dziecka upośledzonego umysłowo, cz. I. „Wspólne Tematy”, nr 3.

Pawlik-Popielarska B. (2005). Terapia z udziałem psa. Wyd. VIA MEDICA . Gdańsk.

Raszewska M. (2010). Onoterapia – przyjemne z pożytecznym. „Przegląd Edukacyjny”, nr 5.

Reichman W. (2012). Hipoterapia dla osób z zaburzeniami psychicznymi, cz. II . „Wspólne Tematy”, nr 6.

Reichman W. (2012). Hipoterapia dla osób z zaburzeniami psychicznymi, cz I. „Wspólne Tematy”, nr 5.

Spionek H. (1974). Zaburzenia rozwoju uczniów a niepowodzenia szkolne. PWN, Warszawa.

Szecówka A. (2007). Kształcenie resocjalizujące. W: B. Urban, J. Stanik (red.). Resocjalizacja I. PWN, Warszawa.

Wells D. (2013). Zwierzaki na zdrowie. „Charaktery”, nr 1.

Wojtanowski W., Jankowicz-Szymańska A., Oleksy N. (2012). Terapeutyczne oddziaływanie hipoterapii na przykładzie Ośrodka w Jadownikach Mokrych. „Niepełnosprawność i Rehabilitacja”, nr 4.

Zając I., Grabara M., Puchar J. (2002). Hipoterapia w usprawnianiu dzieci autystycznych. „Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne”, nr 11.

Zimbardo Ph., Grrrig R. (2006). Psychologia i życie. PWN, Warszawa.

Materiały z Internetu: Bartosinska M. (wrzesień 2011). Lepszy niż prozac. „Kocie Sprawy”, nr 107. www.kociesprawy. pl (dostęp: 20.12.2013).

Czerkiewicz A. (grudzień 2011/styczeń 2012). Jak kot stał się lekiem na całe zło. „Kocie Sprawy”, nr 110. www.kociesprawy.pl (dostęp: 1. 01.2014).

Lichnerowicz M. Felinoterapia, czyli „leczenie kotem”. www.dogoterapeuta.wortale.net (dostęp: 1.01., 2014)




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2014.33.0.201
Data publikacji: 2015-05-19 11:24:08
Data złożenia artykułu: 2015-04-20 10:58:39


Statystyki


Widoczność abstraktów - 5142
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 2210

Wskaźniki





Prawa autorskie (c) 2015 Lubelski Rocznik Pedagogiczny

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.