Rozwój duchowego potencjału przedszkolaków przy pomocy środków pedagogiki ludowej

Streszczenie w języku polskim

W oparciu o literaturę naukową w artykule przedstawiono definicje pojęć: „duchowość”, „moralność”, „religijność”. Uzasadniono też cel i zadania duchowego wychowania dzieci w wieku przedszkolnym, zaprezentowano treści programowo-metodyczne, dokonano charakterystyki pedagogiki ludowej oraz przedstawiono rekomendacje dotyczące użycia środków pedagogiki ludowej dla duchowego rozwoju dzieci w wieku przedszkolnym. Na podstawie przeprowadzonych badań dowiedziono, że duchowość każdego dziecka i jego humanizm mają swoje początki w domu rodzinnym, w świetle ogniska domowego, śpiewanej przez matkę kołysanki, opowiadanych przez babcię bajek, pachnącego chleba i sadu wiśniowego, a także silnych ojcowskich ramion, dobrych rad dziadka, wiernych przyjaciół z ich poczuciem humoru, różnych zabaw i rozrywek. W pracy wykazano, iż pedagogika ludowa, na którą składają się: tradycja, obyczaje, ceremonie kalendarza ludowego, rozwija w dzieciach przedszkolnych takie cechy, jak dobroć, moralność, poczucie estetyki. Każde dziecko, które poznało korzystny wpływ „ludowych skarbów duchowych”, zamierza zatem godnie przestrzegać testamentu rodziców, dziadków i pradziadków, pragnie utrwalać własny rodowód poprzez dobre uczynki. Wykazano także, że wychowanie w wymiarze duchowym jest realizowane przy pomocy języka, bajki, pieśni, modlitwy, przykładów życia świętych i bohaterów, świąt, rozrywek itp.