Dobra współpraca dłużnika zajętej wierzytelności z organem egzekucyjnym i wierzycielem jako warunek skuteczności egzekucji administracyjnej

Streszczenie w języku polskim

W artykule omówiono problematykę związaną z wdrożeniem do administracyjnej procedury egzekucyjnej zasady współpracy dłużnika zajętej wierzytelności, organu egzekucyjnego i wierzyciela oraz wpływu tej zasady na skuteczność prowadzonej egzekucji. Dominującym przedmiotem tej współpracy jest sprawna i szybka wymiana informacji między wyżej wskazanymi podmiotami, oparta na nieodpłatności. O ile jednak za brak współpracy ze strony organu egzekucyjnego i wierzyciela ustawodawca nie przewidział bezpośrednich sankcji prawnych, o tyle za brak współpracy ze strony dłużnika zajętej wierzytelności sankcje te są liczne i dolegliwe. Zapomina się przy tym o relacji dłużnika zajętej wierzytelności ze zobowiązanym, która oparta jest na dobrowolnej i często wieloletniej współpracy, z której oba te podmioty czerpią korzyści, co czyni tę relację z pragmatycznego punktu widzenia silniejszą od stosunku administracyjnego, jaki łączy organ egzekucyjny z dłużnikiem zajętej wierzytelności. Lojalność tego ostatniego wobec organu egzekucyjnego oraz wierzyciela ustawodawca próbuje wymusić odstraszającymi sankcjami, tak aby ten przekazywał wyłącznie informacje prawdziwe, przydatne i aktualne. Zapomina się przy tym o narzędziach administracji behawioralnej, które opierając współpracę na zbudowanym zaufaniu, wzajemnej życzliwości i uprzejmości, mogłyby za pomocą nie tylko motywacji negatywnej, lecz także motywacji pozytywnej zapewnić skuteczność egzekucji administracyjnej.