Parlamentarna kontrola organów administracji publicznej na przykładzie interwencji poselskich i senatorskich oraz ich quasi-władczych aspektów

Streszczenie w języku polskim

Zasadniczym celem artykułu jest ukazanie parlamentarnej kontroli nad organami administracji publicznej w kontekście quasi-władczego oddziaływania na te organy przy pomocy interwencji poselskich i senatorskich. Rozważania zostały podzielone na kilka części. Pierwsza dotyczy definiowania bardzo istotnych dla omawianej tematyki pojęć kontroli, kontroli parlamentarnej i nadzoru. Druga odnosi się do pozycji Sejmu i Senatu RP w kontekście ich pozycji ustrojowej oraz do możliwości sprawowania przez te izby kontroli nad organami administracji publicznej. W trzeciej części skupiono się już bezpośrednio na władczych aspektach związanych z wykorzystywaniem interwencji poselskich i senatorskich. Uzasadnieniem podjęcia tej tematyki jest niewłaściwe wykorzystywanie omawianego uprawnienia przez parlamentarzystów, którzy swoimi częściowo pozaprawnymi quasi-władczymi działaniami mogą wręcz m.in. wymuszać na kontrolowanych organach załatwianie spraw w określony sposób i w wyznaczonym przez nich terminie, wykraczając tym samym poza ramy zwykłej kontroli. Analiza wskazanych zagadnień, w tym przepisów odnoszących się do interwencji, wymagała wykorzystania jako podstawowej metody badawczej metody dogmatyczno-prawnej.