Dylematy na tle prawa do wypoczynku w zatrudnieniu niepracowniczym typu cywilnoprawnego

Streszczenie w języku polskim

Pracodawcy, w obliczu występujących w ostatnich latach trudności rynkowych i gospodarczych, sięgają nie tylko po terminowe umowy o pracę, ale wychodzą również poza sferę prawa pracy. Odbywa się to poprzez szerokie stosowanie między innymi zatrudnienia na podstawie umów cywilnoprawnych. Status ekonomiczny tych pracobiorców, w szczególności ich trwała zależność ekonomiczna od podmiotu zatrudniającego, jest niejednokrotnie zbliżony do pracowniczego, w szczególności w kontekście długotrwałości i czasochłonności relacji prawnej. Tymczasem regulacja cywilnoprawna, której podlegają pracujący, nie zapewnia im dostatecznej ochrony. Przedmiotem szczególnego zainteresowania w obrębie wskazywanych zjawisk i tendencji są przepisy dotyczące prawa do wypoczynku, odnoszące się de lege lata jedynie do zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Uzasadnione jest zasygnalizowanie, jak w praktyce odbywa się realizacja tego prawa przez osoby świadczące pracę w ramach stosunku cywilnoprawnego. Konstytucja, zapewniając każdemu prawo do ochrony zdrowia i życia, niejako wypracowuje uzasadnienie dla częściowego stosowania norm ochronnych także w stosunku do „nie-pracowników”.