Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 28 kwietnia 2016 r. (I KZP 24/15)

Adam Górski

Streszczenie w języku polskim


Autor zgadza się z tezą orzeczenia, zgodnie z którą „ochrona prawna należna funkcjonariuszowi publicznemu, przyznana lekarzowi w art. 44 ustawy z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz w art. 5 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, nie obejmuje sytuacji innych niż udzielanie pomocy doraźnej (a więc udzielanie pierwszej pomocy i podejmowanie medycznych czynności ratunkowych) lub pomocy lekarskiej wtedy, gdy zwłoka w jej udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia oraz w innych wypadkach niecierpiących zwłoki”.


Słowa kluczowe


znieważenie; lekarz

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Andrejew I., Ustawowe znamiona czynu. Typizacja i kwalifikacja przestępstw, Warszawa 1978.

Buchała K., Wolter W., Wykład prawa karnego na podstawie kodeksu karnego z 1969 r., cz. 1, Kraków 1970.

Hauser M., Odpowiednie stosowanie przepisów prawa – uwagi porządkujące, „Przegląd Prawa i Administracji” 2005, t. 65.

Kulesza J., Prawnokarne środki ochrony przed przemocą przysługujące lekarzowi w związku z wykonywaniem zawodu – zagadnienia podstawowe, „Prawo i Medycyna” 2010, nr 2.

Majewski J., Budowa przepisów prawa karnego i norm w nich zawartych, [w:] System Prawa Karnego, t. 2: Źródła prawa karnego, red. T. Bojarski, Warszawa 2011.

Postanowienie SN z dnia 7 września 2000 r., I KZP 26/00, OSNKW 2000, nr 9–10.

Postanowienie SN z dnia 3 października 2008 r., III KK 176/08, „Prokuratura i Prawo” 2009, nr 7, poz. 8 (dodatek: Orzecznictwo).

Sakowski K., Komentarz do art. 44, [w:] Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Komentarz, red. E. Zielińska, Warszawa 2008.

Siwik Z., „Odpowiednie” stosowanie przepisów prawa karnego w prawie karnym skarbowym, „Przegląd Prawa i Administracji” 1987, nr 23.

Ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz.U. z 1997 r., nr 28, poz. 152 ze zm).

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz.U. z 1997 r., nr 88, poz. 554).

Ustawa z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. z 2006 r., nr 191, poz. 1410).

Ustawa z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz.U. z 2011 r., nr 174, poz. 1039).

Wiatrowski P., Dyrektywy wykładni prawa karnego materialnego w judykaturze Sądu Najwyższego, Warszawa 2013.

Wyrembak J., Pojęcie funkcjonariusza publicznego w prawie karnym, „Państwo i Prawo” 2007, z. 4.

Wyrok SN z dnia 9 lutego 2010 r., II KK 176/09.

Wyrok TK z dnia 11 października 2006 r., P 3/06, OTK-A 2006, nr 9, poz. 121.

Zatyka E., Status osób wykonujących zawody medyczne w płaszczyźnie prawnokarnej, [w:] Nauki penalne wobec szybkich przemian socjokulturowych. Księga jubileuszowa Profesora Mariana Filara, red. A. Adamski, J. Bojarski, P. Chrzczonowicz, M. Leciak, Toruń 2012.

Zielińska E., Odpowiedzialność zawodowa lekarza i jej stosunek do odpowiedzialności karnej, Warszawa 2001.

Zieliński M., Wykładnia prawa. Zasady, reguły, wskazówki, Warszawa 2012.

Zoll A., Znaczenie konstytucyjnej zasady podziału władzy dla prawa karnego materialnego, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 2006, nr 2.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/sil.2017.26.2.177
Data publikacji: 2017-10-27 16:36:20
Data złożenia artykułu: 2017-01-16 16:28:29


Statystyki


Widoczność abstraktów - 794
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 0

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2017 Adam Górski

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.