Handel drewnem w guberni kijowskiej w pierwszej połowie XIX wieku

Streszczenie w języku polskim

Artykuł skupia się na analizie przyczyn pogorszenia stanu środowiska na Ukrainie w związku z handlem drewnem. Okresowe powodzie występują z powodu lekceważenia potrzeby zachowania lasów. W pierwszej połowie XIX wieku Imperium Rosyjskie oferowało surowce na rynku krajowym i zagranicznym, w tym drewno i tarcicę. Instytucje wykonawcze monitorowały wzrost źródeł dochodów podatkowych dla skarbu państwa. Podatki nakładano zarówno na działalność gospodarczą związaną z handlem drewnem, jak i na pierwotną i wtórną obróbkę. Pod koniec XVIII i na początku XIX wieku rozwój Floty Czarnomorskiej pozostawał sprawą o znaczeniu narodowym, na potrzeby której w województwie kijowskim przeznaczano ogromne połacie lasów dębowo-sosnowych. Samorządy natychmiast dostosowały się do instrukcji imperialnych dotyczących administracji wojska, gubernii i powiatu, spełniając ich potrzeby. Priorytetem dla władz było zapewnienie żołnierzom broni, transportu i ogrzewania. Zdarzały się przypadki zaniedbania interesów miejscowej ludności, której potrzebom sprzeciwiało się wojsko i administracja. Prywatna inicjatywa dotycząca lasów jako źródła dochodu często prowadziła do masowej wycinki dla potrzeb ogrzewania, otrzymania surowców energetycznych dla gorzelni i cukrowni. Najnowsze w tym czasie branże przyniosły dodatkowy zysk, co zaowocowało nie tylko pojawieniem się nowych klas społecznych i stosunków przemysłowych, fundamentów ukraińskiej świadomości narodowej, ale także zmianą nastawienia do Matki Natury. Powstanie społeczeństwa przemysłowego było spowodowane powolnym wzrostem dobrobytu pracowników i przyspieszonym zanikaniem wiekowych lasów.