Otwartość nauczyciela w relacji z uczniami
Streszczenie w języku polskim
W artykule poruszono kwestię otwartości nauczyciela na siebie, która do tej pory była pomijana. Ten rodzaj otwartości, choć może wydawać się oczywisty, w rzeczywistości taki nie jest. Określa on stopień ujawnienia „ja” nauczyciela w relacji z uczniem, a także otwartość na samego ucznia. Otwartość na siebie to dostęp do własnych myśli, uczuć, opinii itp. Staje się ona punktem wyjścia do dalszej analizy, odkrywania siebie i innych. Na tę kwestię jako kluczową spojrzano w kontekście osobistych wypowiedzi nauczyciela, okna Johariego i otwartości nauczyciela na ucznia. Na uwagę zasługuje sformułowane tu pojęcie otwartości na słuchanie, która ze względu na swoją dostępność wyraża niewykwalifikowane uznanie ucznia i uważne podążanie za nim, wywołane ciekawością naturalnych zdolności ucznia. Taka otwartość nauczyciela jest zaproszeniem do otwartości dla ucznia.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDF (English)Bibliografia
Chapman, S.G. (2016). Pięć kluczy do uważnego porozumiewania się. Warszawa: Wydawnictwo Amber.
Goleman, D. (2016). Inteligencja emocjonalna. Poznań: Wydawnictwo Media Rodzina.
Gordon, T. (2014). Wychowanie bez porażek. Warszawa: WAM.
Harris, T.A. (1987). W zgodzie z sobą i z tobą. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.
Johnson, D.W. (1992). Podaj dłoń. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia i Trzeźwości.
Korczak, J. (1958). Wybór pism. Vol. 2–4. Warszawa: Nasza Księgarnia.
Latour, B. (2007). Sztuka komunikacji. Kraków: WAM.
Luft, J. (1984). Group Process: An Introduction to Group Dynamics. Palo Alto: National Press Books.
Mądry-Kupiec, M. (2012). Słowa, które wpływają na komunikację nauczyciela. Ruch Pedagogiczny, 2, 29–39.
Mądry-Kupiec, M. (2015). Nauczyciel w procesie komunikacji z uczniem. In: S. Kowal, M. Mądry-Kupiec (eds.), Przygotowanie do wykonywania zawodu nauczyciela. W stronę edukacji spersonalizowanej (pp. 99–118). Kraków: e-bookowo.pl.
McKay, M., Davis, M., Fanning, P. (2019). Sztuka skutecznego porozumiewania się. Gdańsk: GWP.
Melibruda, J. (1980). Ja – Ty – My. Psychologiczne możliwości ulepszania kontaktów międzyludzkich. Warszawa: Nasza Księgarnia.
Mellody, P. (1993). Granice JA. Trudności w ustanawianiu granic funkcjonalnych. In: J. Santorski (ed.), ABC psychologicznej pomocy. Rezonans i dialog (Part 8; pp. 83–95). Warszawa: Wydawnictwo Jacek Santorski & Co Agencja.
Morreale, S.P., Spitzberg, B.H., Barge, J.K. (2015). Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza i umiejętności. Warszawa: PWN.
Rosenberg, M.B. (2019). Porozumienie bez przemocy. O języku życia. Warszawa: Czarna Owca.
Sakowska, M., Sikora, J., Żwirblińska, A. (2003). Obyś cudze dzieci… wychowywał. Jak sobie radzić z problemami wychowawczymi w gimnazjum (i nie tylko). Kielce: Oficyna Wydawnicza Nauczycieli.
Samujło M., Sokołowska-Dzioba, T. (2015). Język otwartości w relacjach nauczyciel-uczeń. In: H. Kwiatkowska (ed.), Uczłowieczyć komunikację. Nauczyciel wobec ucznia w przestrzeni szkolnej (pp. 440–460). Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Samujło, M.A., Sokołowska-Dzioba, T. (2019). Otwartość uczniów w relacjach z rodzicami i nauczycielami. Wychowanie w Rodzinie, 20(1), 195–206.
Stewart, J. (ed.). (2020). Mosty zamiast murów. Podręcznik komunikacji interpersonalnej. Warszawa: PWN.
Sujak, E. (2006). ABC psychologii komunikacji. Kraków: WAM.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/j.2021.34.1.35-44
Data publikacji: 2021-04-27 15:37:54
Data złożenia artykułu: 2020-02-25 23:17:22
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2021 Małgorzata Mądry-Kupiec
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.