Ukryj
Pokaż wszystkie
Wyślij tekst przez e-mail Rodzinny wymiar troski – rola opiekuna osoby z chorobą Alzheimera
Streszczenie w języku polskim
Większość osób chorych posiada rodziny, które zapewniają pewien poziom opieki i wsparcia. W przypadku osób starszych i osób przewlekle niepełnosprawnych w każdym wieku ta „nieformalna opieka” może mieć znaczny zakres, intensywność i czas trwania. Opieka rodzinna podnosi kwestie bezpieczeństwa na dwa sposoby. Po pierwsze, opiekunowie są czasami określani jako „drugorzędni pacjenci”, którzy potrzebują i zasługują na ochronę i poradnictwo. Po drugie, opiekunowie rodzinni są nieopłacanymi dostawcami, którzy często potrzebują pomocy, aby dowiedzieć się, jak stać się kompetentnym opiekunem, który może lepiej chronić swoich członków rodziny, tj. biorców opieki. W niniejszym opracowaniu przedstawiono przykłady dotyczące jakości życia w kontekście tych dwu spojrzeń. Akcent położono na opiekuna osoby dorosłej, który zapewnia opiekę i wsparcie głównie osobom dorosłym z przewlekłymi chorobami i przewlekłymi problemami zdrowotnymi.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Alzheimer Europe Reports (2006), Alzheimer Europe Survey: Who cares? The state of dementia care in Europe, www.alzheimer-europe.org/Publications/Alzheimer-Europe-Reports (dostęp: 28.11.2017).
Dąbrowski Z. (2000), Pedagogika opiekuńcza w zarysie, t. 2, Olsztyn: Wydawnictwo UWM.
Dobrowolska B. (2010), Wprowadzenie do medycznej etyki troski, Bydgoszcz: Wydawnictwo Branta.
Gauthier S. (ed.) (1996), Clinical Diagnosis and Management of Alzheimer’s Disease, London: Martin Dunitz Publishers.
Grochmal-Bach B. (2007), Cierpienie osób z otępieniem typu Alzheimera, Kraków: Wydawnictwo WAM.
GUS (2014), Sytuacja demograficzna osób starszych i konsekwencje starzenia się ludności Polski w świetle prognozy na lata 2014–2050, http://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/ludnosc/ludnosc/sytuacja-demograficzna-osob-starszych-i-konsekwencje-starzenia-sie-ludnosci-polski-wswietle-prognozy-na-lata-2014-2050,18,1.html (dostęp: 01.02.2016).
Kalinowski M. (2002), Towarzyszenie w cierpieniu. Posługa hospicyjna, Lublin: Wydawnictwo Polihymnia.
Kawula S. (2004), Człowiek w relacjach socjopedagogicznych, Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne Akapit.
Kustra C. (2009), Relacja terapeutyczna opiekuna i podopiecznego w przebiegu opieki, „Acta Universitatis Nicolai Copernici. Pedagogia XXIV”, z. 392.
Maciarz A. (2004), Macierzyństwo w kontekście zmian społecznych, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
NIK, NIK o opiece nad chorymi na Alzheimera, www.nik.gov.pl/aktualnosci/nik-o-opiece-nad-chorymi-na-alzheimera.html (dostęp: 16.05.2017).
Nowicka A., „Zespół opiekuna” jako konsekwencja sprawowania długotrwałej opieki nad osobą z otępieniem typu Alzheimera, www.alzheimer-porozumienie.org/baza-wiedzy/zasady-przystepywania-nowych-organizacji-do-ogolnopolskiego-porozumienia-organizacji-alzheimerowskich-1 (dostęp: 29.11.2017).
Parnowski T. (1998), Organizacja opieki, [w:] J. Leszek (red.), Choroba Alzheimera, Wrocław: Wydawnictwo Volumed.
Prince M., Comas-Herrera A., Knapp M., Guerchet M., Karagiannidou M. (2016), World Alzheimer Report 2016. Improving Healthcare for People Living with Dementia. Coverage, Quality and Costs Now and in the Future, London: Published by Alzheimer’s Disease International.
Przedpelska-Ober E. (2008), Choroba Alzheimera z perspektywy neurologa, [w:] A. Jankiewicz (red.), Poradnik dla opiekunów osób dotkniętych chorobą Alzheimera, Poznań: Wielkopolskie Stowarzyszenie Alzheimerowskie.
Sadowska A. (2016), Organizacja opieki nad chorym na chorobę Alzheimera w Polsce, [w:] Sytuacja osób chorych na chorobę Alzheimera w Polsce. Raport RPO, Warszawa: Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich.
Sęk H. (red.) (2004), Wypalenie zawodowe. Przyczyny, mechanizmy, zapobieganie, Warszawa: PWN.
Sęk H. (2005), Psychologia kliniczna, Warszawa: PWN.
Szluz B. (2016), Praca socjalna w starzejącym się społeczeństwie, „Annales. UMCS. Sectio J”, nr 1, DOI: http://dx.doi.org/10.17951/j.2016.29.1.105.
Walden-Gałuszko K. de (2000), Stres pracy personelu medycznego, [w:] K. de Walden-Gałuszko (red.), Psychoonkologia, Kraków: Polskie Towarzystwo Psychiatryczne.
WHO, Dementia, www.who.int/mediacentre/factsheets/fs362/en (dostęp: 10.05.2017).
Zych A.A. (2007), Leksykon gerontologii, Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/j.2017.30.4.147
Data publikacji: 2018-03-14 13:25:00
Data złożenia artykułu: 2017-11-29 15:18:24
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2018 Beata Szluz
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.