Pedagogika bezpieczeństwa w kontekście współczesnych zagrożeń w życiu społecznym

Ryszard Bera

Streszczenie w języku polskim


Bezpieczeństwo człowieka jest jego najważniejszą potrzebą i wartością, dlatego stanowi cel działania różnych podmiotów w życiu społecznym. Z jednej strony towarzyszy człowiekowi stałe poczucie zagrożenia (zarówno to realne, jak i wyimaginowane), z drugiej zaś dążenie do bezpiecznego środowiska życia. Problematyka ta ma wymiar obiektywny, wynikający ze współczesnych zagrożeń w życiu społecznym, ale i subiektywny, stanowiący indywidualne poczucie bezpieczeństwa. O zagrożeniach w życiu społecznym należy zdobywać wiedzę, a także starać się je zrozumieć, poznając ich istotę i charakter oraz możliwości im przeciwdziałania lub ograniczenia, by na tej podstawie budować indywidualną, racjonalną ich ocenę oraz umiejętność adekwatnego reagowania na nie. Problematyka ta ma charakter interdyscyplinarny, w którym mieści się pedagogika bezpieczeństwa rozumiana jako wychowanie do bezpieczeństwa i dla bezpieczeństwa.


Słowa kluczowe


edukacja dla bezpieczeństwa; współczesne zagrożenia; pedagogika bezpieczeństwa

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Adamkiewicz M. (2013), Filozoficzne i społeczne aspekty bezpieczeństwa, Warszawa: Wydawnictwo WAT.

Bauman Z. (2008), Wspólnota. W poszukiwaniu bezpieczeństwa w niepewnym świecie, Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Beck U. (2002), Społeczeństwo ryzyka. W drodze do innej nowoczesności, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe „Scholar”.

Cieślarczyk M. (2010), Współczesne postrzeganie edukacji do bezpieczeństwa i obronności, [w:] J. Kunikowski (red.), Bezpieczeństwo i obronność w świetle współczesnych wyzwań i potrzeb. Ujęcie naukowe, pedagogiczne i edukacyjne, Siedlce: Wydawnictwo Akademii Podlaskiej.

Gołębiowski J. (2015), Anatomia bezpieczeństwa, Warszawa: Difin.

Jakubczak R., Flis J. (2006), Bezpieczeństwo narodowe Polski w XXI wieku, Warszawa: Bellona.

Jarmoszko S., Kalita C., Maciejewski J. (2016), Nauki społeczne wobec problemu bezpieczeństwa (wybrane zagadnienia), Siedlce: Wydawnictwo UPH.

Kunikowski J. (2002), Wiedza i edukacja dla bezpieczeństwa, Warszawa: Bellona.

Kunikowski J. (2010), Edukacja obronna i edukacja dla bezpieczeństwa, [w:] J. Kunikowski (red.), Bezpieczeństwo i obronność w świetle współczesnych wyzwań i potrzeb. Ujęcie naukowe, pedagogiczne i edukacyjne, Siedlce: Wydawnictwo Akademii Podlaskiej.

Maciejewski J. (2014), Grupy dyspozycyjne. Analiza socjologiczna, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Majer P., Urbanek A. (2016), Bezpieczeństwo społeczne. Ewolucja, instytucje, zagrożenia, Warszawa: Editions Spotkania.

Pieczywok A. (2011), Wybrane problemy z zakresu edukacji dla bezpieczeństwa. Konteksty – zagrożenia – wyzwania, Warszawa: Wydawnictwo AON.

Rosa R. (1995), Filozofia bezpieczeństwa, Warszawa: Bellona.

Rosa R. (2005), Filozofia i edukacja dla bezpieczeństwa. Wybrane aspekty ontologiczne, aksjologiczne i prakseologiczne, Siedlce: Wydawnictwo AP.

Rosa R. (2010), Filozoficzno-metodologiczne aspekty pedagogiki i edukacji dla bezpieczeństwa, [w:] J. Kunikowski (red.), Bezpieczeństwo i obronność w świetle współczesnych wyzwań i potrzeb. Ujęcie naukowe, pedagogiczne i edukacyjne, Siedlce: Wydawnictwo AP.

Skrabacz A., Loranty K. (2016), Bezpieczeństwo społeczne w demokratycznym państwie: perspektywa personalna i strukturalna, Warszawa: Wydawnictwo AON.

Stępień R. (1999a), Edukacja dla bezpieczeństwa w świetle przemian we współczesnej pedagogice, [w:] R. Rosa (red.), Edukacja do bezpieczeństwa i pokoju w jednoczącej się Europie. Teoria i zastosowanie, Siedlce–Plewiska: IP WSR-P.

Stępień R. (1999b), Teoretyczne zagadnienia edukacji dla bezpieczeństwa, [w:] L. Kanarski, B. Rokicki, J. Świniarski (red.), Bezpieczeństwo personalne i strukturalne wobec wyzwań współczesnego świata, Warszawa: Wydawnictwo AON.

Stępień R. (2010), Przełamywanie stereotypów w myśleniu o przysposobieniu obronnym i edukacji dla bezpieczeństwa, [w:] J. Kunikowski (red.), Bezpieczeństwo i obronność w świetle współczesnych wyzwań i potrzeb. Ujęcie naukowe, pedagogiczne i edukacyjne, Siedlce: Wydawnictwo AP.

Świniarski J. (1997), O naturze bezpieczeństwa. Prolegomena do zagadnień ogólnych, Warszawa–Pruszków: Agencja Wydawnicza ULMAK.

Świniarski J. (1999), Filozoficzne podstawy edukacji dla bezpieczeństwa, Warszawa: MON, Departament Społeczno-Wychowawczy.

Wiatrowski Z. (2010), Na drodze do nowej subdyscypliny pedagogicznej – pedagogiki obronności i bezpieczeństwa, [w:] J. Kunikowski (red.), Bezpieczeństwo i obronność w świetle współczesnych wyzwań i potrzeb. Ujęcie naukowe, pedagogiczne i edukacyjne, Siedlce: Wydawnictwo AP.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/j.2017.30.4.11
Data publikacji: 2018-03-14 13:24:51
Data złożenia artykułu: 2018-01-24 10:02:02


Statystyki


Widoczność abstraktów - 4454
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 1464

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2018 Ryszard Bera

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.