Regulacja nastroju i strategie radzenie sobie ze stresem a prokrastynacja we wczesnej dorosłości
Streszczenie w języku polskim
Celem podjętej analizy było określenie związku między regulacją nastroju oraz typowymi sposobami reagowania i odczuwania w sytuacjach doświadczania silnego stresu a prokrastynacją. Przebadano 96 osób w okresie wczesnej dorosłości. W badaniach zastosowano następujące metody badawcze: do pomiaru prokrastynacji – kwestionariusz Pure Procrastination Scale; do analizy regulacji nastroju – Skale Regulacji Nastroju Bogdana Wojciszke; do oceny strategii radzenia sobie ze stresem – kwestionariusz Mini-COPE. Przeprowadzone analizy ujawniły istnienie związku między prokrastynacją a regulacją nastroju (osoby prokrastynujące częściej stosują strategie polegające na obniżaniu nastroju) oraz między prokrastynacją a ośmioma (spośród czternastu) strategiami radzenia sobie ze stresem. Wraz ze wzrostem prokrastynacji nasila się tendencja do stosowania nieadaptacyjnych stylów radzenia sobie ze stresem, w tym strategii polegającej na zaprzeczaniu istnieniu problemu oraz na zaprzestaniu działań i rezygnacji z prób osiągnięcia celu, a także strategii polegających na zajmowaniu się czymś innym i wykorzystywaniu poczucia humoru, zaabsorbowaniu pojawiającymi się nieprzyjemnymi emocjami poprzez ich wyładowanie oraz obwinianiu się. Odwrotnie proporcjonalny związek zaobserwowano między prokrastynacją a adaptacyjnymi strategiami radzenia sobie ze stresem, polegającymi na planowaniu postępowania i podejmowaniu działania w celu poprawy sytuacji. Przeprowadzona dodatkowa analiza nie ujawniła istotnych różnic między kobietami i mężczyznami w zakresie nasilenia prokrastynacji. Istotne różnice wystąpiły w zakresie dwóch wymiarów prokrastynacji: behawioralnego i decyzyjnego.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Berking, M., Wupperman, P., Reichardt, A., Pejic, T., Dippel, A., Znoj, H. (2008). Emotion-regulation skills as a treatment target in psychotherapy. Behaviour Research and Therapy, 46(11), 1230–1237. DOI: https://doi.org/10.1016/j.brat.2008.08.005
Berking, M., Lukas, C. (2015). The affect regulation training (ART): A transdiagnostic approach to the prevention and treatment of mental disorders. Current Opinion in Psychology, 3, 64–69. DOI: https://doi.org/10.1016/j.copsyc.2015.02.002
Beutel, M.E., Klein, E.M., Aufenanger, S., Brähler, E., Dreier, M., Müller, K.W., Wölfling, K. (2016). Procrastination, Distress and Life Satisfaction across the Age Range – A German Representative Community Study. PLoS One, 11(2): e0148054. DOI: https://doi.org/10.1371/journal.pone.0148054
Carver, Ch.S. (1997). You want to measure coping but your protocol’s too long: Consider the Brief COPE. International Journal of Behavioral Medicine, 4(1), 92–100. DOI: https://doi.org/10.1207/s15327558ijbm0401_6
Carver, C.S., Scheier, M.F., Weintraub, J.K. (1989). Assessing coping strategies: A theoretically based approach. Journal of Personality and Social Psychology, 56(2), 267–283. DOI: https://doi.org/10.1037//0022-3514.56.2.267
Carver, C.S., Connor-Smith, J. (2010). Personality and coping. Annual Review of Psychology, 61, 679–704. DOI: https://doi.org/10.1146/annurev.psych.093008.100352
Chu, A.H.C., Choi, J.N. (2005). Rethinking procrastination: Positive effects of ‘active’ procrastination behavior on attitudes and performance. Journal of Social Psychology, 145(3), 245–264. DOI: https://doi.org/10.3200/SOCP.145.3.245-264
Doyle, J.A., Paludi, M.A. (1998). Sex and Gender: The Human Experience. San Francisco: McGraw-Hill.
Eckert, M., Ebert, D.D., Lehr, D., Berking, M. (2016). Overcome procrastination: Enhancing emotion regulation skills reduce procrastination. Learning and Individual Differences, 52, 10–18. DOI: https://doi.org/10.1016/j.lindif.2016.10.001
Eerde, W. van (2003). A meta analytically derived nomological network of procrastination. Personality and Individual Differences, 35(6), 1401–1418. DOI: https://doi.org/10.1016/S0191-8869(02)00358-6
Eerde, W. van, Klingsieck, K.B. (2018). Overcoming procrastination? A meta-analysis of intervention studies. Educational Research Review, 25, 73–85. DOI: https://doi.org/10.1016/j.edurev.2018.09.002
Fee, R.L., Tangney, J.P. (2000). Procrastination: A means of avoiding shame or guilt? Journal of Social Behavior and Personality, 15(5), 167–184.
Ferrari, J.R. (1992). Psychometric validation of two procrastination inventories for adults: Arousal and avoidance measures. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 14(2), 97–110. DOI: https://doi.org/10.1007/BF00965170
Ferrari, J.R., Parker, J.T., Ware, C.B. (1992). Academic procrastination: Personality correlates with Myers-Briggs types, self-efficacy, and academic locus of control. Journal of Social Behavior and Personality, 7(3), 495–502.
Ferrari, J.R., O’Callaghan, J., Newbegin, I. (2005). Prevalence of Procrastination in the United States, United Kingdom, and Australia: Arousal and Avoidance Delays among Adults. North American Journal of Psychology, 7(1), 1–6.
Ferrari, J.R., Diaz-Morales, J.F., O’Callaghan, J., Diaz, K., Argumendo, D. (2007). Frequent behavioral delay tendencies by adults: International prevalence rates of chronic procrastination. Journal of Cross-Cultural Psychology, 38(4), 458–464. DOI: https://doi.org/10.1177/0022022107302314
Folkman, S., Lazarus, R.S. (1985). If it changes it must be a process: A study of emotion and coping during three stages of a college examination. Journal of Personality and Social Psychology, 48(1), 150–170. DOI: https://doi.org/10.1037//0022-3514.48.1.150
Gröpel, P., Steel, P. (2008). A mega-trial investigation of goal setting, interest enhancement, and energy on procrastination. Personality and Individual Differences, 45(5), 406–411. DOI: https://doi.org/10.1016/j.paid.2008.05.015
Gustavson, D.E., Miyake, A., Hewitt, J.K., Friedman, N.P. (2014). Genetic relations among procrastination, impulsivity, and goal‐management ability: Implications for the evolutionary origin of procrastination. Psychological Science, 25(6), 1178–1188. DOI: https://doi.org/10.1177/0956797614526260
Heszen, I., Sęk, H. (2007). Psychologia zdrowia. Warszawa: PWN.
Jaworska-Gruszczyńska, I. (2016). Prokrastynacja – struktura konstruktu a stosowane skale pomiarowe. Testy Psychologiczne w Praktyce i Badaniach, 2(1), 36–59.
Juczyński, Z., Ogińska-Bulik, N. (2009). Narzędzia pomiaru stresu i radzenia sobie ze stresem. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.
Klingsieck, K. (2013). Procrastination. When good things don’t come to those who wait. European Psychologist, 18(1), 24–34. DOI: https://doi.org/10.1027/1016-9040/a000138
Markiewicz, K. (2018). Prokrastynacja i prokrastynatorzy. Definicja, etiologia, epidemiologia i terapia. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio J, Paedagogia-Psychologia, 31(3), 195–213. DOI: https://doi.org/10.17951/j.2018.31.3.195-213
McCown, B., Blake, I.K., Keiser, R. (2012). Content analyses of the beliefs of academic procrastinators. Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy, 30(4), 213–222. DOI: https://doi.org/10.1080/10852352.2016.1198154
Paszkowska-Rogacz, J., Poraj, G. (2017). Indywidualne właściwości a tendencja do prokrastynacji u studentów. Psychologia Wychowawcza, 54(12), 108–121. DOI: https://doi.org/10.5604/01.3001.0011.7859
Rebetez, M.M.L., Rochat, L., Barsics, C., Van der Linden, M. (2016). Procrastination as a self-regulation failure: The role of inhibition, negative affect, and gender, Personality and Individual Differences, 101, 435–439. DOI: https://doi.org/10.1016/j.paid.2016.06.049
Sirois, F.M. (2004). Procrastination and intentions to perform health behaviors: The role of self‐efficacy and the consideration of future consequences. Personality and Individual Differences, 37(1), 115–128. DOI: https://doi.org/10.1016/j.paid.2003.08.005
Sirois, F.M., Pychyl, T. (2013). Procrastination and the priority of short‐term mood regulation: Consequences for future self. Social and Personality Psychology Compass, 7(2), 115–127. DOI: https://doi.org/10.1111/spc3.12011
Sirois, F.M., Kitner, R. (2015). Less Adaptive or More Maladaptive? A Meta-analytic Investigation of Procrastination and Coping. European Journal of Personality, 29(4), 433–444. DOI: https://doi.org/10.1002/per.1985
Steel, P. (2007). The nature of procrastination: A meta-analytic and theoretical review of quintessential self-regulatory failure. Psychological Bulletin, 133(1), 65–94. DOI: https://doi.org/10.1037/0033-2909.133.1.65
Steel, P. (2010). Arousal, avoidant and decisional procrastinators: Do they exist? Personality and Individual Differences, 48(8), 926–934. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.paid.2010.02.025
Stępień, M., Cieciuch, J. (2013). Polska adaptacja Pure Procrastination Scale (praca nieopublikowana).
Stępień, M., Topolewska, E. (2014). Style tożsamości w ujęciu Berzonsky’ego a prokrastynacja. W: E. Topolewska, E. Skimina, S. Skrzek (red.), Młoda psychologia (T. 2; 145–160). Warszawa: Wydawnictwo Stowarzyszenia Filomatów.
Tice, D.M., Bratslavsky, E. (2000). Giving in to Feel Good: The Place of Emotion Regulation in the Context of General Self-Control. Psychological Inquiry, 11(3), 149–159. DOI: https://doi.org/10.1207/S15327965PLI1103_03
Tice, D.M., Bratslavsky, E., Baumeister, R.F. (2001). Emotional distress regulation takes precedence over impulse control: If you feel bad, do it! Journal of Personality and Social Psychology, 80(1), 53–67. DOI: https://doi.org/10.1037//0022-3514.80.1.53
Verešová, M. (2013). Procrastination, stress and coping among primary school teachers. Procedia – Social and Behavioral Sciences, 106, 2131–2138. DOI: https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2013.12.243
Wojciszke, B. (2002). Skale regulacji nastroju. W: M. Marszał-Wiśniewska, T. Klonowicz, M. Fajkowska-Stanik (red.), Psychologia różnic indywidualnych. Wybrane zagadnienia (s. 163–179). Gdańsk: GWP.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/j.2020.33.2.207-220
Data publikacji: 2020-06-29 17:48:59
Data złożenia artykułu: 2019-09-10 09:02:41
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2020 Agnieszka Pisarska
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.