Aspiracje życiowe młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim

Streszczenie w języku polskim

Tematem niniejszego doniesienia badawczego jest poznanie celów i aspiracji życiowych młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, która kończąc edukację w szkole zawodowej, staje przed koniecznością wyboru dalszej drogi życiowej, a także porównanie ich z aspiracjami pełnosprawnych rówieśników. Analizując materiał zebrany dzięki zastosowaniu nieco zmodyfikowanego i dostosowanego do własnych potrzeb Kwestionariusza ankiety na temat planów życiowych młodzieży w opracowaniu B. Górnickiej (2004), można zauważyć, że plany i cele życiowe badanej młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną niejednokrotnie nie różnią się (lub niewiele różnią się) od planów, jakie zakładają sobie jej pełnosprawni rówieśnicy. Młodzież z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, tak samo jak młodzież w normie intelektualnej, ceni sobie podobne wartości w życiu, chce zdobyć wykształcenie oraz pracę, która będzie odpowiadała jej zainteresowaniom, a jednocześnie będzie umożliwiała życie na odpowiednim poziomie, pozwalając na utrzymanie siebie i rodziny. Młodzież ta chce być pracownikami uczciwymi, docenianymi przez przełożonych i współpracowników. Chce również w przyszłości być samodzielna i niezależna. Tak jak jej pełnosprawni rówieśnicy również pragnie spotkać w życiu wielką miłość, założyć rodzinę i mieć dzieci, być szczęśliwa w małżeństwie. Pragnie rozwijać swoje zainteresowania oraz spędzać miło czas wolny w towarzystwie rodziny i przyjaciół. Można zatem powiedzieć, iż marzenia i plany życiowe osób z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim ze szkół ponadgimnazjalnych są takie same jak marzenia każdego młodego człowieka, który staje u progu dorosłości.